ортасы

  • 51мүйет — зат. Жараның, жауырдың бетін ашық қалдырып, төңірегіне қоралап қойылған зат (кепілдік). Қазақ тілінде қандай жара, жауыр болса да оның бетін қалдырып, төңірегін қоралап қоятын зат – м ү й е т аталынады (Ж.Бабалықұлы: Ер қанаты, 263). М ү й е т –… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 52науалан — ет. Науа сияқты ортасы шұңқыр болу. Н а у а л а н ы п қалған қасат жолдан шығысымен ақ торы бие оппаға шөкелей кіріп жатып алды (Лен. жас., 31.12.1974, 3) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 53сүргіт — ет. сөйл. Сүргектет. Түн ортасы ауа жүрек жұтқан жас жігіт байдың сандық өркеш қос нарын с ү р г і т і п қуып келеді анасы отырған жерге (С.Елубай, Ақбоз., 75) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 54сілем — Сілемі шықты. Қурап кетті, сынып таусылуға айналды. Кей жылдары тіпті жаз ортасы аумай ақ шаңдақ боп қуарып, с і л е м і ш ы ғ ы п қалатын дермене, бозаң, жусан, көкпек өседі (І.Есенберлин, Алтын от., 279) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 55тобыршық — зат. Ұзындығы бармақтай ағаш тиектің ортасы қыналып, ірге баудың бір ұшына тігіледі. Құсбегілер осы тиекті тобыршық деп атайды (Ж.Бабалықов, Қырандар, 66) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 56туды-бітті — үст. Туғаннан бергі, әдепкі, дағдылы. Бүгін бұған өзінің т у д ы б і т т і тірлік кешіп келе жатқан үйреншікті ортасы, таныс табиғаты – бәрі бәрі сүйкімсіз көрініп жүре берген (О.Сәрсенбай, Шығ., 4, 4) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 57ішіңкіре — ет. Көбірек ішу, артықтау ішу. Отырыстың ортасы ауа бастағанда шыдай алмай і ш і ң к і р е г е н д і к т е н Қыбырай қызып қалып, бірталай өлең айтты (М.Байғұт, Бұла бұлақ, 70) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі