ой алыбы

  • 1баз қалыбы — (Алм., Жам.) баяғы қалыбы. Жас күнінде шатақтау еді, әлі сол б а з қ а л ы б ы н д а жүр екен ғой (Алм., Жам.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 2кәліп — (Сем.: Абай, Шұб.; Қ орда, Арал; Қост., Жанг.) етіктің, бір нәрсенің қалыбы. Мынау тозған к ә л і п қой (Сем., Абай). Бүгінгі балшық құйған к ә л і п т і ң жақсысы ай! Қ орда., Арал). Сенің к ә л і б і ң бар ма, етігімді кеңейтіп алайын деп едім… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 3түрме — зат. Ас ы л (қ ы м б а т ) маталардың бір түрі. Сәнденіп шашын тараған Қалыбы түскен сұңқардай, Аударып көзін қараған Атлас, жібек, т ү р м е д е н Етіне басқа нәрсе тимеген (Ертедегі әдеб. нұсқа., 19). Түрме бөрік… Басында т ү р м е б ө р і к,… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 4шалағат — сын. Шала сауатты, дүмше. Ырысты дейтін момындау ш а л а ғ а т әйел. Нұрәлі басқарма боп ауысқанда, ол оның орнына ауыл совет председателі болған (Б.Соқпақбаев, Таңд., 43). Тіршілік қалыбы бұрынғының сасық байларынан аумайтын, ш а л а ғ а т дүмше …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі