озынча түгәрәк
111тәкә — и. 1. Сарык яки кәҗәнең иркәге 2. күч. Корчаңгы , юләр , мөгезсез һ. б. ш. эпитетлар белән килеп, ир кешене сүгеп, битәрләп, кимсетеп әйтелә 3. Выж выжак уенында: түгәрәкләнеп утырган уенчылар уртасындагы бала 4. диал. Бәрәңге белән ит, кабак… …
112тәнкисәр — Ябык сулыкларда һәм тын елга суларында үсә торган, яфраклары озынча үткен тешле күпьеллык үлән; рус. Телорез …
113тигәнә — Бер бөтен агач кисәгеннән чокып ясалган озынча улак, савыт, тагарак …
114тияк — 1. Элмәк кидерү өчен аркылы агач. Берәр үзәккә, кендеккә, штокка һ. б. беркетелгән махсус келә, аркылы таяк яки рычаг 2. иск. Төймә урынына киемгә һ. б. беркетеп куела торган озынча агач яки сөяк кисәге …
115токмач — Камыр җәймәсен башта озынча, аннары вак вак турап ясалган һәм шулпага салына торган ашамлык (чи яки пешкән хәлендә). Токмач салып пешерәлгән шулпалы аш. ТОКМАЧ БАСУ (ҖӘЮ) – Токмач җәймәсен әзерләү …
116толстовка — Тыгыз тукымадан тегелгән һәм билгә каеш буып киелә торган, кесәле, озынча, киң ирләр күлмәге …
117төен — и. 1. Җеп, бау, яулык һ. б. ш. ларда бәйләнгән, төйнәлгән урын; шулай ук бау, җеп һ. б. ш. йомшак, озынча әйберләрнең элмәк сыман итеп тарттырылып төйнәлгән өлеше 2. Эченә төрле әйберләр салынып, оч очлары бергә бәйләнгән яулык, тукыма кисәге һ.… …
118төкле — Төк чыккан, төк баскан; йонлач. Төкләре тырпаеп торган, шома түгел. ТӨКЛЕ КАНАТЛЫЛАР – Ике пар канатлары һәм тәннәре бик вак төкләр белән капланган бөҗәкләр отряды; рус. Власокрылые, ручейники. ТӨКЛЕ КҮЗЛУТ – бот. Иренчәчәклеләр семь. сабак һәм… …
119төлке — 1. Этләр семь. озынча борынлы, кабарып торган озын койрыклы ерткыч хайван. Шул хайванның тиресе. с. Шул хайван тиресеннән тегелгән 2. Бик хәйләкәр, юмакай, астыртын эш йөртүче кеше тур. әйтелә. ТӨЛКЕ КОЙРЫГЫ, ТӨЛКЕ КОЙРЫК – 1. Чук чәчәкле үлән,… …
120төскәү — диал. Берәр озынча, нәзек нәрсәне селкү …