мыр-мыр
1құмыр — қабу. жерг. Үні өшу, құру, жоқ болу. Одан да бүгін қораңа сақ бол, шұнаңдамай! Қырып кетсе, күлкі емес, қ ұ м ы р қ а б а р с ы ң! (К.Ахметбеков, Ақдала, 2, 390) …
2мырқы — болды. жерг. Дүниесі түгел, көңілі хош. – Ол кезде, естуің бар шығар, төрт құбылам «түгенделіп» м ы р қ ы б о л ы п жүретінмін (О. Сәрсенбаев, Жақсының көзі, 148). – Сендер не ішерлеріңді білмей, м ы р қ ы б о л ы п жатасыңдар (О.Сәрсенбай,… …
3мыр — мест. это Мыр тхылъ дэгъу Мыр тишкол Мыр сшынахьыжъ имашин …
4мырқымбайлық — зат. Мырқымбай болғандық. Байғұс ай, бала күніңнен мырқымбай едің, қулық сұмдығы жоқ, м ы р қ ы м б а й л ы ғ ы ң н а н күйдің ау (С.Елубай, Ақ боз., 336) …
5мыр-мыр — Мырр мырр – 1. Песи мырлаган тавышны белдерә 2. Әкрен сөйләгәндә, җырлаганда, йоклаганда чыккан тавышны белдерә …
6мыр-мыр — з.б.п., мырфæзм. дзырд …
7мыр-мыр кæнын — з.б.п …
8мыр — рым …
9мыр — з.б.п., ртæ …
10æмыр — з.б.п …
