механички
1механички — (грч. mechanikos) 1. што се однесува на механиката 2. изведен со допир, со притисок, со сила 3. фиг. што се врши без размислување, махинално, автоматски …
2пиезоелектрицитет — (грч. pjezo притиска, лат. electricitas) физ. појава при која некои кристали, а особено кварцот, механички се деформираат кога се изложени на електричен напон, и обратно даваат електричен напон ако се изложени на механички притисок …
3автоматски — (грч automates) 1. што се случува сам од себе, што се движи без ничија помош, 2. ненамерен, несвесен, механички, махинален …
4апаратура — (лат apparatus) 1. сите апарати на некое техничко претпријатие, 2. сите механички постројки (на пр, на некоја радиостаница, кино и сл) …
5вергл — (итал. vergula) муз. механички музички инструмент со една или со две мелодии на кој се свири со вртење на рачка …
6виртуелна машина — (анг. virtual machine) збир од механички, електрични, електронски и/или други елементи што заедно емулираат својства и функционираат како постојна (физичка) машина …
7дизурија — (грч. dys , uron моч) мед. отежнато уринирање што настанува поради механички или психички пречки …
8диспноја — (грч. dys, pnoe дишење) мед. пречки при дишењето, тешко дишење, задув (при тешки заболувања на органите за дишење, на срцето, при некои нервни нарушувања, треска, механички пречки и др·) …
9исхурија — (грч. ischo, запре/запира, uron моч) мед. прекин на исфрлањето на урината како последица на прекин на работата на бубрезите или на механички пречки во мочните канали (камен, оток идр.) …
10конгломерат — (лат. conglomerare натрупа/ натрупува) 1. механички спој на разнородни делови и предмети 2. геол. сложена нехомогена рудна наслага составена од песочни зрна и одделни парчиња разни минерали поврзани со глина, варовник, силициум 3. збир, грамада,… …
