матур кәләш
121җай — I. и. 1. Әйбернең, эшнең, хәлнең үтәлеш тәртибе, үзенә генә хас яшәеш, барыш үзенчәлеге һәр нәрсәнең җае бар. хәб. Тәртип белән генә бара, уңай, җайлы эшләр җайда 2. Үзеннән алдагы сүз белән бергә нин. б. эшне башкарудагы төп юлны, алымны белдерә …
122җайнау — иск. Ялтырау, ялт йолт уйнап тору тур. (мәс. ай, кылыч, сөңге һ. б.) ничек җайнап тора, бакчы, матур ай …
123җәннәт — Оҗмах. күч. Рәхәт тормыш. Бик матур урын …
124җилем — 1. Әйберләрне ябыштыру өчен кулл. тор. ябышкак куе сыекча 2. Хайван сөягеннән яки тиресеннән ясалып, җылы суда койка сыман ашамлык әзерләүдә кулл. тор. аксым матдәсе; желатин 3. Сөйләгәндә тукталып, төртелеп тормау, сүзләрнең урынлы килүе, матур… …
125җофар — Йомраннар отр. тыныч күлдә, елга култыкларында яши һәм судагы моллюсклар, бөҗәкләр белән туена торган, матур ялтыравык мехлы ау җәнлеге (аның койрык янында йонын майлау өчен хуш исле сыекча бүлеп чыгара торган бизе була) ; рус. Выхухоль. с. Җофар …
126җыенкы — Эшне пөхтә башкара торган, төгәл. рәв. Пөхтә, матур итеп, таратмыйча 3. Күләме, саны ягыннан зур булмаган; уртача күләмле җыйнак кына ап ак өйләр. Күләме, эчтәлеге буенча кечкенә, кыска; таркау түгел җ. әсәр. ҖЫЙНАК ҖӨМЛӘ – Баш кисәкләрдән (ия… …
127җыйнаклы — Һәрнәрсәсе – киеме, җиһазлары пөхтә, матур, урынлы һәм зәвыклы булган. Уңайлы, җайлы, әйберләре тәртипле урнаштырылган 2 …
128затлы — 1. Асыл зат нәселеннән булган, яхшы нәсел дип саналган. Яхшы тәрбия алган, тәрбияле, эчке культуралы 2. Яхшы токымлы (хайваннар, кошлар тур.) 3. Кыйммәтле, асыл. Югары сыйфатлы һәм материалы яхшы булган. рәв. Матур, яхшы итеп затлы киенү. ЗАТЛЫ… …
