ль-мет
61метённый — прич.; кр.ф. метён, метена/, тено/, тены/. Пол, метённый старым веником, был не совсем чистый …
62МЕТЁЛКА — Под метёлку (метлу). Прост. Абсолютно всё, целиком, без остатка. ФСРЯ, 247; Ф 1, 298; СПП 2001, 52; БотСан, 108 …
63метёный — прил. Малыш высыпал мусор из ведра на метёный пол …
64метёный — прил. A/ пр см. Приложение II (подметённый, выметенный) См. также прич. страд. прош. метённый …
65өмет — иск. 1. Теләгән нәрсәнең киләчәктә булуына ышанып, аны көтү хәле; ышаныч. сөйл. Хыял 2. Нин. б. яхшылык, файда көтелгән нәрсә; ышаныч багланган кеше. ӨМЕТ БАГЛАУ (ИТҮ, СУЗУ) …
66метённый — ён, ена метённый, ён, ена (прич.) …
67метёт — метель метёт • действие, субъект …
68метёлочка — см. метёлка; и; мн. род. чек, дат. чкам; ж.; уменьш. ласк …
69метёлочный — см. метёлка; ая, ое. М ые прутья. М ые соцветия …
70метёный — ая, ое. Подметённый, выметенный. Метёный пол …