көктем ерте түсу

  • 1ұйық — 1 (Қост., Жанг.) ми батпақ, тартпа жер. Мұхтар, бұзауды байқа, ұ й ы қ қ а түсіп кетпесін (Қост., Жанг.). Айналасының бәрін жау қамап шыға алмастық ұ й ы қ қ а батқан тәрізденді (Б. Майл., Шығ., 3 т., 157) 2 (Гур., Маңғ.) ұйысқан, қалың, бір… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 2таған — I зат. зоол. Мойны бозғылт, өзі қара түсті, кішірек келген жыл құсы; ұзақ (грач). Қараторғайлар мен көк жағал т а ғ а н д а р да көктем түнінің маужыраған шуағына рақаттанғандай өздерінше мәзмейрам (Көкшетау правдасы, 19. 04.1968). Т а ғ а н –… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі