көзілдірік кию

  • 81жалбай — (Қ орда: Сыр., Жал.; Қост.: Торғ., Жанг., Фед., Семиоз.; Рес, Орын.) тымақтың немесе бөріктің сыртынан киетін жалаңқабат бас киім, жалбағай, күләпара. Бөркімнің сыртынан ж а л б а й ы м д ы кимесем, бүгін күн суық екен (Қост., Жанг.). Ж а л б а й …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 82жетім ұлтан — (Түрікм.: Ашх., Таш.; Қарақ.) ұлтаны тесілген аяқ киімге екінші рет қағылатын ұлтан, шолақ ұлтан. Ж е т і м ұ л т а н қақтырмасам Ашхабад тасы қояр емес (Түрікм., Ашх.). Атқа шабуда аяғыңа ж е т і м ұ л т а н етік киюші болма, сый табан етіп кию… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 83кемсал — (Шымк., Арыс) қамзол. Қазір к е м с а л кию қалып барады ғой (Шымк., Арыс) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 84ұйық — 1 (Қост., Жанг.) ми батпақ, тартпа жер. Мұхтар, бұзауды байқа, ұ й ы қ қ а түсіп кетпесін (Қост., Жанг.). Айналасының бәрін жау қамап шыға алмастық ұ й ы қ қ а батқан тәрізденді (Б. Майл., Шығ., 3 т., 157) 2 (Гур., Маңғ.) ұйысқан, қалың, бір… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 85аюжондан — ет. Аюдың жонындай дөңкию. Бұл жер де а ю ж о н д а н ы п жатқан дөңкиген дөңес екен (Ә. Асқаров, Таңд., 398) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 86қоңқақтан — ет. Қоңқақ тарту, қоңқию, дөңкию. Үйірге түсердің алдында ақбөкен текелерінің танаулары қатты ісініп, одан сайын қ о ң қ а қ т а н а д ы (А.Бекенов, Қазақст. аң., 16) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 87шентон — зат. көне. Ханның киюіне арнап, алтынмен аптап, күміспен күптеп тігілген сәнді сырт киім. Абылай ақ киізге отырғызылып, үстіне ш е н т о н, басына мұрақ кигізілді (Қазыбек бек, Түптұқияннан., 386) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі