кәсіпшілік аңшылығы

  • 71насты — (Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта) әдет ғұрып, қалып, қазақшылық. Н а с т ы м ы зд ы жою оңай емес ау (Түрікм., Көнеүр.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 72саз — 1 (Қарақ.) дайындау, реттеу. Тіршілік болса, барлығын с а з д а й м ы н ғо (Қарақ.) 2 (Гур.: Маңғ., Есб.; Ақт., Байғ.; Шымк.: Шәу., Түлк.) жай, күй, қалып, рет, түр. Биыл қыстың ерте түсетін с а з ы бар (Гур., Маңғ.). Кейбір аудандар, кейбір… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 73салуалы — (Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта) ақыл иесі, байсалды, үлгілі. Ол с а л у а л ы адам, ондай ақымақшылық істемейді (Түрікм., Тахта) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 74сансырау — (Қарақ.) әлсіреу, шаршау. Бейсен с а н с ы р а п келеді, шәйіңді қуза (Қарақ.). Қатарынан екі жыл соққан қуаңшылықтан с а н с ы р а ғ а н Түлкібас атырабы сүзектен сүлдесі қалған адамдай мең зең (Ш. Мұрт., Жұлд. көп., 60). Ел есеңгіреп, мең зең… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 75тақаршылық көру — (Монғ.) тапшылық, жоқшылық көру. Булған тобында бір табын жылқы бар. Оған жаз, күз айларында өріс сәйкескенімен қыс пен көктемде т а қ а рш ы л ы қ к ө р е м і з (“Ж. өмір”, 13.06.1987) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 76аққұрт — зат. в ет. Қойдың танауында болатын ақ түсті құрт. Қойдың танауына кіргіш қара бас а қ қ ұ р т болады екен. Құрғақшылық жылдары ол тіпті көп болады (С. Мұқанов, Мөлдір., 06) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 77ақсары — I зат. бот. Шөл шөлейтті жерлерде өсетін құнарлы шөп. Туғанбайдың қыстауы Серіккен атты жерде. Мұнда балықкөз, а қ с а р ы, жантақ, жусан өседі. Осы өсімдіктерді дұрыс пайдалану арқасында оның қойлары қыстан әрі күйлі, әрі семіз шығып келеді (С.… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 78аңкөстік — зат. Аңшылық, аңқұмарлық. Қазақ халқының ертеден мән берген бір а ң к ө с т і к саласы қырандар тобын пайдалану болды (Ж.Бабалықов.., Қырандар, 5). Қару жараққа сүйену – а ң к ө с т і к к е жатпайды (Ана тілі, 27.06.1996, 7) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 79атқы — I зат. көне. 1. Садақ пен жебеден тұратын, өзінен өзі атылатын, аңшылық құрал. А т қ ы н ы ірі аңдар жүретін жолдарға қаратып құрып қояды (Қаз. этнография., 1, 263). А т қ ы н ы ірі аңдар жүретін жолға қаратып, аңның қос өкпесіне, кеудесіне… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 80бөспелеу — сын. Бөскенді жақсы көретін, бөсіңкірегенді ұнататын. Жоқшылық, пәле жала өмір тәжірибесі кемшіл, көрген білгені аз, ешқандай қиындық көрмей өскен б ө с п е л е у жандарды тез мерт қылады (А. Нүсіпоқасұлы., Ағаш бесік, 2, 27). Сонымен қатар ол… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі