күйреуік

  • 31шанышқақта — ет. ауыс. Тікенше қадалу, түйреу. Ш а н ы ш қ а қ т а ғ а н ызғырыққа, аспанды қаптаған ақсұр бұлтқа қарап, «Япырай, күн жарықтық бір қиғылықты салғалы тұр ау» деп күбірледі (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 13) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 32шаштеңге — зат. көне. Күміс теңгелермен әрлеген, сәндеген шашбау. Қалдаяқ білезік, жүзік, сырға, ш а ш т е ң г е, шолпы, құдағи жүзік, кемер белдік т.б. зергерлік әшекейлер жасаған (А.Жұмашев, Қалдаяқ ұста., 11). Ал қоңыраулы шолпы, қозалы шолып, ш а ш т е… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 33шытырлы — сын. Шытыр өскен, шытыры мол. Ал Асақай төңірегі қалың күйреуікті, жантақты, алаботалы, торғайоты, балықкөзді, теріскенді, ш ы т ы р л ы болып келеді (Қызылқұм, 19. 09.1970, 3) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 34істік — Істікке түйреу. Масқаралау, сөгу, жамандау. Мені әдейі і с т і к к е т ү й р е у үшін жіберді деп ойладым (Б.Майлин, Таңд., 479) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі