купува
1купувальниця — іменник жіночого роду, істота …
2купування — іменник середнього роду …
3купувати — дієслово недоконаного виду …
4купуватися — дієслово недоконаного виду …
5коемпција — (лат. coemptio купување) во староримското право: брак склучен со привидно купување, чест во случаите кога некој татко сакал да ја ослободи својата ќерка (макар и со мажење за некој старец) од обврската што им била налагана на девојките …
6ониоманија — (грч. one купување, mania страст лудило) болен нагон за купување на сенешто …
7пола — и/, ж. 1) Край кожної з половин одягу (пальта, шинелі, піджака і т. ін.), що розгортається спереду. •• З під поли/ [продава/ти (купува/ти і т. ін.)] а) таємно, незаконно (продавати чи купувати щось); б) таємно робити що небудь. 2) розм. Повішене… …
8аверзионална трговија — (лат emtio per aversionem) купување или продавање еднонадруго …
9акапарер — (фр accapareur) купувач на стока заради шпекулација, лихвар што купува стока во големи количества заради шпекулација …
10акапарира — (фр ассарагег) откупи/откупува заради добивка, лихварски купи/купува стока заради шпекулација …