кор кардан
1кор — I [کار] 1. асоси замони ҳозира аз коштан, киштан ва коридан 2. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маъноҳои коранда ва кишткунанда: ғаллакор, пахтакор, риёкор, хилофкор… II [کار] 1. амалиёти табдил ёфтани як шакли энергия ба шакли дигар, амал 2.… …
2кардан — [کردن] 1. ба ҷо овардан, анҷом додан (кореро) 2. сохтан, бино кардан 3. ҳамчун феъли ёридиҳанда феълҳои таркибии номӣ месозад: кор кардан, нигоҳ кардан, пайдо кардан, саъй кардан, тасдиқ кардан, тез кардан, хизмат кардан, ҷанг кардан ва ғ. ; аз… …
3каҷкорӣ — [کج کاري] маҷ. қаллобӣ; каҷкорӣ кардан қаллобӣ кардан …
4панаҳкорӣ — [پنه کاري] исми амал аз панаҳ кор кардан; кореро дар пинҳонӣ анҷом додан; пинҳонкорӣ …
5накӯкорӣ — [نکوکاري] кори нек кардан, кори хайр кардан, некӣ кардан; муқоб. бадкорӣ …
6гуноҳкорӣ — [گناه کاري] гунаҳкор будан, айбу гуноҳ ё ҷурме кардан, гунаҳгорӣ …
7шаллоқкорӣ — [شلاق کاري] бо қамчин латту кӯб кардан …
8сар — I [سر] 1. узви бадани инсон ва ҳайвон, ки мағз, чашм, гӯш, бинӣ ва даҳон дар он қарор дорад, кала 2. оғоз, аввал, ибтидо; сари бозор, сари кӯча, сари таҳсил, сари тобистон, сари шаб 3. боло, рӯи; сари болин, сари кӯҳ, сари сина 4. нӯг; сари ришта …
9пой — I [پاي] 1. узви бадани инсон ва ҳайвон, ки воситаи рафтан аст ва бадан дар болои онҳо қарор гирифтааст 2. бо изофат – (қисми зери чизе; таг, зер, бун) пои… зери…, таги…, буни… 3. қисми зерини пой, қадам 4. маҷ. тоқаи пойафзол ё як почаи шим, эзор …
10ақл — [عقل] а. қобилияти дарки моҳияти чизҳо, қобилияти фаҳмиш, қувваи идрок ва дарёфти неку бад; зеҳн, фаҳм, хирад: ақли баркамол, ақли расо, ақли солим, ақлу заковат, ақлу тамиз, ақлу фаросат, ақлу фаҳм, ақлу ҳуш; ақл ба чизе (касе) банд шудан дар… …