кирәгенчә
1таман — (ТАМАНЛАУ) (ТАМАНЛЫК) – хәб. 1. Зурлыгы, күләме яки башка үлчәме буенча кирәгенчә. Тиешле чамада (үлчәмдә, пропорциядә һ. б.) , тиешенчә, кирәгенчә 2. с. Кирәкле температурадагы, эссе дә, суык та түгел 3. ирон. Камил түгел, аз гына җитенкерәми… …
2начар — (НАЧАРАЮ, НАЧАРЛАНУ) (НАЧАРЛЫК) – с. 1. Кире сыйфатлары яки үзлекләре булган; куелган таләпләргә туры килми торган, түбән сыйфатлы; түбән бәя бирелә торган; киресе – яхшы. Күңелсез, әйбәт булмаган. Үз эшендә осталыгы булмаган, булдыксыз. Тиешенчә …
3тиешенчә — рәв. 1. Билгеле нормалар яки билгеле зарурлык таләбенә җавап бирерлек итеп. күч. Бик яхшы итеп, җиренә җиткереп, шартына китереп 2. Билгеле бер максат белән, максатка ярашлы рәвештә, кирәгенчә …
4тиз — рәв. 1. Зур тизлек белән, шәп, кызу (механик хәрәкәт белән башкарылган эш яки шөгыль тур.) 2. Кыска вакыт эчендә. Көттермичә, тоткарланмыйча. Кыска вакыттан соң, тиздән. Кыска вакытта һәм кирәгенчә, уңышлы рәвештә. күч. Вакыт үткәне сизелмичә.… …
5үзләштерү — 1. Башка кешенең берәр нәрсәсен үзеңнеке итү, үз милкеңә әйләндерү 2. Берәр яңа үзенчәлекне, күренешне, гадәтне үзеңдә булдыру, үзеңнең гадәтеңә кертү 3. Үзеңнең хуҗалык эшчәнлегең эченә алу, файдалана башлау чирәм җир ү. 4. Нәр. б. файдалануга… …
6яхшылап — рәв. Тиешле дәрәҗәдә, кирәгенчә; рәтләп, җентекләп …
