керіз
71кер — (КЕРЛЕ) (КЕРЛӘНҮ) (КЕРСЕЗ) (КЕРСЕЗЛЕК) – 1. Юылган яки юылырга тиешле киемнәр яки башка тукыма әйберләр 2. Пычрак, тап. күч. Начарлык, начар як (күңелдәге, намустагы) …
72керән — Кәбестәсыманнар семь. тамыры аш тәмләткеч итеп кулл. тор. үсемлек. Шуның ачы тамыры, шуннан ясалган аш тәмләткеч …
73керәч — Фарфор, фаянс, чынаяк …
74керәшә — Очлаеп киткән озын канатлы кечерәк кош; яр карлыгачы …
75үкерү — Сузып, каты итеп кычкыру, акыру (кайбер эре хайваннар тур.). Хайваннарны кычкыру акыруына охшаш тавышлар чыгару 2. Бик каты кычкырып елау …
76кер — сын. Құла мен торының аралығындағы малдың түсі …
77керіз — зат. сөйл. Кәріз …
78керік — зат. Тұмсығының үстінде мүйізі бар, ыстық жақты мекендейтін ірі сүтқоректі жануар. зат. диал. Бұт артар көлік …
79керіс — зат. көне Серіппесі қатты ағаш шыбығының екі ұшын қайыспен тартып, доғаша иіп жасаған қол қаруы, садақ …
80керіш — зат. Топырақ, құмы қатып қалған жер қыртысы …