йөрәктән кичерү
111терекләнү — 1. Җанлы, тере булып китү 2. Яшәү, көн кичерү, тереклегеңне саклау 2. күч. Җанлану, рухлану, активлану. Ныгу, тормыш хәлләре әйбәтләнү …
112тереклек — 1. Тере булу. тере организм булу сыйфаты. Җанлы (җан иясе) булу 2. сөйл. Исән, тере чагың, дөньялык тереклектә сыйлашмасаң, үлгәннән соң елашма 3. Яшәеш, яшәү. Яшәү, яшәргә, үсәргә омтылу 4. Яшәү көче, стимулы 5. Яши торган нәрсә, җан иясе. Җан… …
113тетрәү — ф. 1. Дерелдәп селкенү, калтырап тору (гадәттә зур, массив нәрсәләр тур.) җир тетрәү 2. Калтырану, калтырап кую. Кискен һәм авыр хисләр кичерү тур. ( җан , күңел кебек сүзләр белән) 3. күч. Курку, куркыну тур …
114тою — 1. Тышкы әгъзалар ярдәмендә объектив чынбарлык күренешләрен сизү 2. Берәр нәрсәне белү, сизү, сизенү. Аңлау, төшенү 3. Үзен берәр ничек хис итү. Нин. б. хис, тойгы кичерү, тату 4. күч. Теге яки бу сыйфатны, үзенчәлекне һ. б. ш. табу, күрү …
115төш — I. и. 1. Йоклаганда элек үткән нәрсәләрне, вакыйгаларны, кешеләрне кабаттан күрү, кичерү халәте; йоклаганда күз алдына килә торган нәрсәләр, кичерешләр 2. күч. Тормышка ашмый торган, хыялый, чынбарлыкта булмаган нәрсә тур.. ТӨШ ЮРАУ – Төштә… …
116туңу — (ТУҢДЫРУ) – 1. Суыклык сизү, күшегү. Өшү 2. Туң керү, салкыннан кату (җир, балчык, һ. б. ш. тур.) 3. Боз белән каплану, бозлану 4. күч. Хиссезләнү, дәртсезләнү 5. күч. Катып калу, торгынлык кичерү, үзгәрешсез хәлдә булу. ТУҢУ НОКТАСЫ – физ. Сыек… …
117түзем — с. 1. Берәр эз хәлне сабырлык, чыдамлык белән үткәрә торган; сабыр, чыдам. рәв. Сабыр. Сабырлык, чыдамлык таләп итә торган түзем эш түгел бу 2. ТҮЗЕМЛЕК – Берәр авырлыкны кичерүдә, эш башкаруда чыдамлык, сабырлык …
118түземле — (ТҮЗЕМЛЕК, ТҮЗЕМЛЕЛЕК) – 1. Төрле кыенлыкларны, авырлыкларны, күңелсезлекләрне сабырлык белән кичерә ала торган, сабыр, чыдам. рәв. Чыдамлылык, ныклык, сабырлык күрсәтеп 2. Чыдамлылык, сабырлык таләп итә торган түземле көрәш сорала 3. Нык, чыдам …
119уңайсызлану — Уңайсызлык сизү; кыенсыну, оялу, тартыну хисләре кичерү. Оялудан, тартынудан, кыюсызлыктан нәр. б. эшләргә батырчылык итмәү …
120уртаклашу — 1. Нәр. б. гаделлек белән үзара бүлешү. Белгәнеңне башкаларга да сөйләү, аңлату 2. күч. Нин. б. хәлне бергәләп кичерү, бүлешү …
