йөрәктән кичерү
101рәхәт — (РӘХӘТЛЕК) (РӘХӘТЛӘНДЕРҮ) (РӘХӘТЛӘНҮ) – 1. Күңелле, җанга ягымлы, ләззәтле кичерешләр, сиземләүләр нәтиҗәсендә туган шатлык, канәгатьләнү хисе, ләззәт, җан тынычлыгы. РӘХӘТ КҮРҮ – Яхшы яшәү. РӘХӘТЕН КҮРҮ – Нәр. б. игелеген, файдасын тату. РӘХӘТ… …
102рәхмәт — 1. Аяу, кичерү, мәрхәмәт бәлки рәхмәт яңгырыдыр 2. Яхшылыкка җавап итеп әйтелә торган сүз 3. Нин. б. тәкъдимне тәкәллефле кире кагуны белдерә. РӘХМӘТ УКУ – Ихлас күңелдән кат кат рәхмәт әйтү …
103сагыну — Элек күрелгән яки белгән берәр нәрсәне, кешене яки үткән хәлне уңай ягы белән искә төшереп, аны юксыну хисе кичерү …
104сөрген — 1. Читкә сөреп, гадәттә бик еракка җибәреп яшәтү җәзасы 2. Җәза тәртибендә сөреп җибәреп яшәтү урыны. III. СӨРҮ – Гомер, тормыш һ. б. ш. : алып бару, кичерү, үткәрү, яшәү гомер сөргәннәр. Кәеф сафа, рәхәт һ. б. : кору, тату, күрү кәеф сөрү, рәхәт …
105сызгыру — 1. Һава агымын бөрелгән ирен яки кысылган теш яки сыбызгы һ. б. аркылы көч белән үткәреп (өреп яки суырып) нечкә ачы кискен тавыш чыгару 2. Сызгыруга охшаш тавыш чыгару; кычкыру (кайбер җәнлекләр) , ысылдау (еланнар) , сайрау (кайбер кошлар) ,… …
106тарлыгу — Кыенсыну; эчке рухи кыенлык кичерү хәл эчендә ятканда да җаны тарлыкмады …
107тарсыну — 1. Тар дип исәпләү, тар булуыннан канәгатьсезлек белдерү. Бөтен җиһазы, күренеше, тәртибе кысан, уңайсыз, рухыңа яраксыз кебек итеп тою 2. күч. Төрле сәбәпләрнең берьюлы тәэсире аркасында авыр хисләр кичерү; борчылу 3. күч. Нәрсәнедер яки… …
108ташлама — 1. Кемгә дә булса гомуми таләпләрне йомшарту, аның хаталарын һ. б. өлешчә кичерү. Кемнең дә булса таләбен яки теләген өлешчә үтәү йөзеннән эшләнгән эш, чыгыш 2. Хак бәя мәсьәләсендә үзара тизрәк килешүгә юнәлтелгән тәкъдим (мәс. сатлык малның… …
109тәм — и. 1. Телнең лайлалы тышчасын төрле әйберләр белән ярсытудан туа торган сизү сәләте – биш тышкы тойгының берсе; Тат 2. Азыкның, эчемлекнең ашаганда, эчкәндә сизелә торган тәмлелек яки тәмсезлек үзлеге 3. күч. Күңелгә ятышлы тойгы кичерүдән туган… …
110теңкә — 1. Әдәби телдә аерым фразалар составында – җан, рух; нормаль кәеф, маза; көч, хәл 2. Нерв. ТЕҢКӘГӘ ТИЮ – Җанга тию, газаплау; борчу, мазасызлау. ТЕҢКӘ КОРУ – Җан газаплары кичерү, газаплану …
