иҫкергән мәғлүмәттәр

  • 111бақастыр — ет. сөйл. Айтысу, тартысу, кергілесу. Сығыр Құдайдың онымен б а қ а с т ы р ы п қойғанына назаланып қатты қынжылды (Ж. Қорғасбек, Жынды., 77) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 112ит — жеген терідей. Жұлма жұлма болған, түте түтесі шыққан. – Бір әңгімені нәшіне келтіріп айтайын десең, и т ж е г е н т е р і д е й жан жағынан жұлмалап, берекесін бек кетіресіңдер, – деді қарт (К. Сегізбаев, Беласқан, 200). Ит жүн. Иттің жүні… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 113кепиетсіндір — кепиетсін етістігінен жасалған өзгелік етіс. Әкесі жатақтарды кергітпей, к е п и е т с і н д і р м е й ыдыс түбін тықырлатып бір ақ шығарады (Қ. Ысқақов, Қараорман, 41) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 114кестебіз — зат. Кесте тігуге арналған басы ілмекті біз. К е с т е б і з ұшының ілмегі бар жіңішкелеу сым темірден жасалады. Сабы қысқа болады (Шаңырақ, 104). Адарғы, сырғалақ, мәймөңке, жүгіртпе, кергіш, к е с т е б і з, талқы, бұрау, тез, сықауырын сияқты… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 115көтерме — зат. Өрмек жіптерін көтеріп тұратын мосы сияқты үш аяқты ағаш. Оны «көтерме ағаш» деп те атайды (ҚСЭ, 9, 49). Өрмек құру үшін 3 4 кергіш қазық, күзу арқалығы, күзу шыбығы, к ө т е р м е (мосы), адарғы, қылыш, серу ағашы және жіптер қажет (Бұл да) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 116қызылкеңірдекте — ет. Дауласу, айтысу, кергілесу. ≈ Қ ы з ы л к е ң і р д е к т е п мынау қайтеді ей! …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 117пәрбі — зат. Ұшына төрт қырлы болат үскі орнатылған кергіге тағылған, ысқымен ерсілі қарсылы қимылға келіп, ағашты тесіп шығатын құрал (Қаз. этнография., 2, 85) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 118серу — жіп. Өрмектің кергіш қазығына оралған әрбір жіп серу ағашына келгенде қатарластыра тізіледі. Сол тізілген жіптерді серу жіп деп аталады. Өрмек қазық, с е р у ж і п, қылыш, адарғы, көтерменің (мосының) көмегімен күзу жіп, ерсі жіп, қарсы жіп,… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі