итше ұлу

  • 1дөнен итше кергу — (ҚХР) ешкімді менсінбеу, көкірек көтеру. Елшіліктен келіп тұрмын. Өзі д ө н е н и т ш е к е р г і м е й тұрыстықтарын айтсын (Ғ. Қан., Бұрқ.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 2зауал — зат. Кесепат, кесір, пәле. Кім біледі тозы ма, қосшы ма, онан кейінгі мынау колхоз деген з а у а л ы кеп кимелемегенде жұртпен итше ырылдаспай ақ өмір сүретін бе едім (Қ. Ысқақов, Бұқтырма, 33). – Маған бір з а у а л қатыннан басқа мал бітіп пе… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 3қарғыбаула — ет. Қарғыбау тағып, жетектеп алу. Сенің артыңнан бұралқы иттей еріп келген заржақ немеңді менің жылмаңдаған тазыдай қ а р ғ ы б а у л а п алғанымды да көрерсің (С.Сматаев, Алғашқы асу, 8). Атасы белбеуін шешіп, қонжықтың мойнына қ а р ғ ы б а у л …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 4таты — I сын. жерг. Жүрмейтін, нашар (ат). Қазан аттың осалы Т а т ы болар қиқаңдап, Қас татының жаманы Қаракеш болар сипаңдап (Майлықожа: Бес ғас. жырл., 2, 37). Шапамнан ғұмырында қамшы жеп көрмеген т а т ы атты сауырына тартып тартып жібердім… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі