иат
61ука — (уко) [اکه // اکا] гуфт 1. бародари хурдӣ; додар 2. калимаи муроҷиат аст, ки калонсолон ва ҷавонон ва мардон мегӯянд …
62ӯй — I [اوي] І шакли шеърии ӯ; андар ӯй дар вай II нидо ой, ҳой (дар вақти муроҷиат, хабардор кардани касе гуфта мешавад) …
63фарохонӣ — [فراخواني] даъват, муроҷиат …
64хитоб — [خطاب] а. сухане, ки рӯ ба рӯи касе ё ба касе нигаронида гуфта мешавад; аломати хитоб (!) аломате, ки дар охири ҷумлаҳои хитобӣ гузошта мешавад; хитоб кардан (намудан) ба касе рӯ оварда гап задан, ба касе муроҷиат намудан …
65хитобан — [خطاباً] а. ба касе муроҷиат карда гуфтан …
66хитобнома — [خطاب نامه] варақае, ки дар он доир ба масъалае ба халқ муроҷиат карда мешавад, баённома, муроҷиатнома …
67хонсоҳиб — [خان صاحب] унвони муроҷиат ба аъёни афғонӣ дар собиқ …
68хонум — (хоним) [خانم] т. унвони эҳтиромӣ, ки ба номи занон илова карда ё вақти муроҷиат ба онон гуфта мешавад …
69ҳаволагоҳ — [هواله گاه] кит. ҷои муроҷиат; паногоҳ …
70ҷеғ — [جيغ] 1. фарёд, садо (барои даъват, талаб) хондани касе пеши худ; ҷеғу дод фарёд, садобарорӣ, овозбарорӣ; ҷеғ задан а) фарёд кардан, даъват кардан пеши худ, хондан; б) номбар кардан, номашро гирифта даъват кардан, муроҷиат кардан; в) даъват… …