иат
51мухотаб — [مخاطب] а 1. он ки ё он чи сухан ба вай нигаронида шудааст; он ки ба вай нидо ва хитоб карда шудааст, хитобшаванда 2. грам. калима ё иборае, ки гӯянда ба воситаи он муроҷиат мекунад …
52ово — [آوا] 1. шакли кӯтоҳшудаи овоз; ово додан садо баровардан; хониш кардан; ово кардан фарёд кардан, муроҷиат кардан; ово кашидан бо садои баланд фарёд кашидан, фарёд кардан; овои нарм киноя аз сухани мулоим, гуфтори форам, овои сард киноя аз… …
53олампаноҳ — [عالم پناه] маҷ 1. хуб, нағз, аъло; зебо 2. муроҷиат ба подшоҳону амирону султонон …
54паём — [پيام] 1. пайғом, хабар, рисолат 2. салом, дуруд, таҳният, муборакбодӣ; орзуи нек кардан бар касе; муроҷиат; паём бурдан салом расонидан, пайғоми касеро ба касе бурда расондан (даҳонӣ ё хаттӣ); паём гуфтан салом расонидан; паём додан хабар додан …
55пошшо — [پاشا] гуфт. калимаи эҳтиром ва навозиш нисбат ба зани аз худ калон ё соҳибэътибор вақти муроҷиат …
56руҷӯъ — [رجوع] а. бозгашт, баргашт, муроҷиат; руҷӯи лирикӣ адш. аз тасвири воқеаҳои асар боз истода, фикру мулоҳиза ва ҳиссиёту ҳаяҷони худро баён кардани шоир ё нависанда …
57ру — (рӯй) [رو // روي] 1. чеҳра, рух 2. сатҳ, сафҳа, рӯя; рӯи замин сатҳи замин 3. тарафи берунӣ ва болоии чизе; муқоб. пушт; рӯи даст, рӯи хона, рӯи ҳавлӣ 4. сабаб, боис; аз ин рӯ аз ин ҷиҳат, аз ин сабаб, бино бар ин; аз рӯи… мувофиқи…, мутобиқи…,… …
58тавҷеҳ — [توجيه] а. кит 1. рӯ овардан ба сӯи чизе, муроҷиат 2. шарҳ, тафсир, тавзеҳ кардан 3. ҳисоб кардан, шумурдан, ҳисоб …
59тақсир — I [تقصير] а 1. кит. кӯтоҳӣ, сустӣ (дар коре) 2. хато, гуноҳ II [تقصير] гуфт. калимаи хитобӣ дар вақти муроҷиат ба соҳибмансабон ва муллоён гуфта мешавад; ба ин маънӣ «тақсирам» низ мегӯянд …
60ту — [تو] ҷонишини шахси дуюми танҳо; ту (ту ту) гуфтан ба касе «ту» гуфта муроҷиат кардан; касеро писанд ва эҳтиром накардан …
