жүріп кетті

  • 71ақмарту — (ҚХР) жын. Ақ сөйле, құлағына а қ м а р т у ы ң сыбырлап кетті ғой (ҚХР) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 72аламан — 1 (Гур., Маңғ.) сарбаз, шапқыншы қол. Таң сарғайып атқанда, Иса Досан бастаған Алпыс кісі а л а м а н, Айналасын жау қамаған, Астына мінген аттары Қазмойын тұлпар жараған (Сәттіғұл). Қара Мәмбет залымның а л а м а н ы көп еді (Н. Байғ., Шығ.,… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 73алаң-бұлаң — (Рес., Омбы) елең алаң. А л а ң б ұ л а ң д а бір мәшіннің даусынан оянып кеттім (Рес., Омбы) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 74алаң-ғұлаң — (Гур., Маңғ.) алақ жұлақ. Көзі а л а ң ғ ұ л а ң болып кетті (Гур., Маңғ.). Қызбала сүт пісірімнен соң есін жиды. А л а ң ғ ұ л а ң, біраз уақыт ештеңеге көзі тоқтамай қойды (Ж. Нәжім., Кішк., 130). Ертедегі түркі жазба ескерткіштерінің бірінде:… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 75алаулану — Қ орда., Арал) қып қызыл нарттай болу. Қызарған беті бұрынғыдан көрі а л а у л а н ы п кетті Қ орда., Арал) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 76албаты — 1 (Тау., Қош.; Сем.: Ұрж., Абай.; Шығ.Қаз., Ү Н.; Алм., Кег.) беталды; кездейсоқ. А л б а т ы жүре бергенше шаруамен айналыссаңчы (Тау., Қош.). А л б а т ы машинаға түсті де кетті (Сем., Ұрж.). Артынан іздейтін жақыны, ізіне түсетін жауы жоқ а лб …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 77аңғары ашылу — (Қост., Жітіқ.; Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Небид.) араны ашылу. Қымыздан кейін а ң ғ а р ы м а ш ы л ы п сала берді (Қост., Жетіқ.). Сенің а ң ғ а р ы ң неге а ш ы л ы п отыр (Гур., Маңғ.). Кешелі бері тамақ ішпегендіктен бе, менің а ң ғ а р ы …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 78аңсасы ауу — (Түрікм.: Ашх., Таш., Мары) аңсары ауу. Ашықтық дейсің бе, а ң с а с ы а уы п кетті де (Түрікм., Таш.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 79аңсасы құру — (Гур., Маңғ.) аңсары ауу. Аңнан келе жатсам, жолда а ң с а с ы қ ұ р ы п тұр екен, бір текені соған тастап кеттім (Гур., Маңғ.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 80аңызғақ — 1 (Сем.: Абай, Шұб.; Гур., Маңғ.; Рес., Орын.) аңызақ. Жауын аз болып, а ң ы зғ а қ жел соғып кетті (Сем., Абай). Бүгін күн а ң ы з ғ а қ, үйткені мынау қызыл жел әрі ыссы, әрі күшті, құрғақ соғып тұр (Гур., Маңғ.). Жазды күні ыссық жел соғады,… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі