жылқы еті

  • 121бұла — сын. Дөнен шыққанша енесіне емізіп, мәпелеп қолда өсірген жылқы. Ене сүтіне бөгіп жердің отын жеген мұндай жылқы бұла болып өседі, яғни еркін жетіліп толысады. Көбінесе жауға мінетін, бәйгеге қосатын жылқыны бұла етіп өсіреді. Сондай ақ қазақ еш… …

    Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • 122құрық — зат. Жылқы ұстау үшін, ұшына ілмек жіп бекітілген ұзын құрал. Құрық кейде қару (сойыл) ретінде де пайдаланылады. Құрық сабының ұзындығы 5 6 метр кепкен, жіңішке, түзу жас қайыңнан жасалады. Құрық сабының қолға ұстайтын жағы бас жағынан жуандау… …

    Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • 123ақбас — 1 1. (Түрікм.: Красн., Тедж., Мары) басын жара қаптап, төсі ісетін түйе ауруы. Биыл а қ б а с п е н ауырған түйе көп болып тұр (Түрікм., Тедж.). 2. (Жамб.: Шу, Жам.) аяғына күш түсіп, тұяғы бүрісе түсетін жылқы ауруы. А қ б а с құндыздықтан… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 124бұлқыншақ — (ҚХР) жылқы терісінен жасалатын ыдыс. Бұлқыншақты жасау үшін жылқы сойғанда артқы санының терісін шашасына дейін мес қылып бітеу сойып алады. Содан соң терінің көк етімен шелін тазартып, сан жағын арасына шүпірек салып, тарамыспен немесе жылқының …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 125енжел санау — (Гур., Бақс.) орысша жыл санау. Осы күнгі 1949 жыл е н ж е л жыл с а н а у ы бойынша ғой (Гур., Бақс.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 126жарын — (Орал: Чап., Жымп.; Ақт.: Ойыл, Ырғ., Шалқ., Қараб.; Қ орда, Арал; Гур., Есб.; Рес., Орын.; Қарақ., Мой.) келер жыл, келесі жыл. Ол ж а р ы н келеді (Орал, Чап.). Қойлар биыл онша семірмейді, оның есесіне ж а р ы н семірер (Ақт., Ойыл). Бұл көлге …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 127кәсек — 1 (Орал, Жән.; Гур., Тең.) 1. бір үйір жылқы малы. Колхоздың жылқысы к ә с е г ім е н жүреді (Орал, Жән.). 2. балықтың, құстардың шоғырланған бір тобы. Сонда балық к әс е к т е р і бір жерге көп жиналады (Гур., Тең.). Орыс тілінде косяк жылқы… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 128қоныс болу — (Гур., Маңғ.) (жылдың) жақсы болуы, жайлы жыл, тоқшылық жыл. Баяғы жұт қояннан кейін ұдайыменен төрт жыл қ о н ы с б о л д ы (Гур., Маңғ.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі