жаман сөз

  • 11құны жаман — (Тау., Қош.) құлқы жаман …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 12күркесі жаман — (Гур., Маңғ.) ниеті бұзық, арам пиғылды. Ол бір к ү р к е с і ж а м а н адам еді (Гур., Маңғ.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 13май өкшеңе жаман — (ҚХР) өзіңе зиян, пайдасыз. Бұл мәселені уақытында шешіп алмасаң, кейін м а й ө к ш е ң е ж а м а н болғалы тұр (А. Қас., Н. Әбік., Қаз тілі., 125) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 14сүрепеті жаман кету — (ҚХР) халі нашарлау. Жұмыстан босағаннан бері Бақыттың с ү р е п е т і ж а м а н к е т і п жүр (ҚХР) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 15кәк — I сын. сөйл. Жаман. – Кемпір жаман, кемпір жаман, к ә к, к ә к! – деп оңашада Үйтолғанның үйреткенін қайталайды (Қ. Тоқмырзин, Үш кие, 50). II Кәк етті. Үлкен дәретке отырды, тышты. Баланың к ә к е т у і үшін, кіш етуі үшін түбектен қолайлы нәрсе …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 16Джамангараев, Кашаган — Кашаган Джамангараев каз. Қашаған Жаманқараев Дата рождения 8 мая 1910(1910 05 08) Место рождения село Каракемер (ныне Енбекшиказахский район, Алматинская область, Казахстан) …

    Википедия

  • 17алғау — 1 (Алм., Шел.; ҚХР) күпті болу, уайым қайғы. Үсеннің ішіне а л ғ а у түсіп, беймазалана бастады (Алм., Шел.). Ауруда а л ғ а у жаман, Адамда жалқау жаман (Мақал). Ойға а л ғ а у түсіру (ҚХР). Бір күні бітсе демі – сүрінеді, Топ жарған тұлпарың да …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 18дей — 1 (Жамб., Тал.; Қар., Шет) асық. Кәрімнің д е й і н ұтып ал (Жамб., Тал.). Д е й д і тігіп қой. Менде алты д е й қалды (Қар., Шет) 2 (Жамб., Шу) бет алыс. Олардың д е й і жаман, жаман ғып жүрмесін (Жамб., Шу) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 19қиын — 1. (Алм.: Нар., Кег., Шел.; Сем.: Абай, Шұб., Көкп., Ақс.; Тау., Қош.; Монғ.) өте, аса, тым, тіпті. Мен ол кісіні қ и ы н жақсы көруші едім (Сем., Абай). Мұхтар Әуезовтің «Абай жолы» романы қ и ы н жақсы кітап (Алм., Кег.). Мына кісі қ и ы н… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 20тырысқақ түйе — түрліше себептерден (ұрғаннан, ретсіз жекіген кейігеннен, қатты қиналғаннан, т. б.) қасына жан жолағанды жақтырмай, мінез көрсететін түйе. Мұндай түйе әдетте будан азғындарында болады. Жаман адам ұрысқақ, жаман т ү й е т ы р ы с қ а қ (Мақал) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі