ел кезу

  • 1Gaikai — Тип Публичная компания Год основания November 2008 Отрасль Информационные технологии Продукция П …

    Википедия

  • 2Сансара — (санскр.samsara айналып оралу, иірім; тура мағынада адасу, жиһан кезу, күйлер немесе жағдайлардың сериясынан (бір қатарынан) өту) үнді философиясы мен дінінің (индуизм, буддизм, жайнизм) маңызды ұғымдарының бірі. Бұл бір дене қабығынан (телесная… …

    Философиялық терминдердің сөздігі

  • 3кешу — 1 (Талд., Қап.) кезу, шарлау. Атты іздеп осы айналаны түгеле к е ш т і м (Талд., Қап.) 2 (Шығ.Қаз., Ү Н.; Тау., Қош.; Қ орда, Арал) судың таяз жері, өткел. Сонау мал жүрген жердегі к е ш у д е н өтсеңдер болады Қ орда., Арал). Мына Шүйдің к е ш у …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 4көктеу — 1 (Сем., Абай) жарылқау, көгерту. Оның ешкімді к ө к т е т е т і н түрі жоқ (Сем., Абай) 2 (Қост., Қарас.) шартарапты кезу, көп жер шарлау. Ол өзі бір жүрген қашақ, жер дүниені к ө к т е г е н, білмейтіні жоқ адам еді (Қост., Қарас.) 3 (Гур., Инд …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 5маңу — 1. (Гур., Маңғ.) өз бетімен кезу, қаңғу. Ол бала м а ң ы п жүре береді (Гур., Маңғ.). Ауылдан шығандай шығып, маң далаға (қ.) м а ң ы п берер еді (Ә. Кекіл., Құс қан., 140). 2. (Қ орда) түйе малының тоқтамай, бір қалыпты ырғақпен, бір бағытпен… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 6булан — ет. ауыс. Асып тасу, дандайсу, көкірек керу, желігу, мастану. Шен шекпеніне б у л а н ы п, екі қолын жан қалтасына салып шіреніп, астам сөз, астам қылық істегендерді қазақ халқы жек көрген (А. Нүсіпоқасұлы, Ағаш бесік., 1, 95). Қазақ халқы… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 7қаңғуылда — ет. сөйл. Қаңғу, қаңғыру, кезу. Сырға иіріп отырған ұршығының шүйкесін суыртпақтап соза түсіп: Сиырын іздеп, қ а ң ғ у ы л д а п жүрген шығар, деді (М.Айымбетов, Құмөзек., 211) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 8мәлекте — ет. жерг. Аралау, кезу; еркін жүре алмау, малтығу. Мал қорыста м ә л е к т е п жүріп көл жағалай біткен өлең шөпке өндіршектей жайылады (Ж.Мусин, Туған үй., 68) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 9шүйгі — ет. Еріккендіктен, қол бостықтан қыдыру, ел кезу. ≈ Сен ақ, ш ү й г і п жүреді екенсің …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі