дөрес яшәү

  • 61күлпәресі шығу — (Түрікм., Красн.) быт шыт, күлталқан болу. Ұста ана түйешіні түсіріп алып к ү л п ә р е с і н ш ы ғ а р а р (Түрікм., Красн.). Клубтағы заттың барының да қирап сирап к ү л п ә р е с і ш ы ғ ы п, пайдаға аспай отыр («Қарабұғаз.», 25.04.1937).… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 62күрес — (Гур., Маңғ.; Түрікм., Красн.) жұқа тақтайдан істелген қар күрейтін құрал. Мұндай к ү р е с п е н қыста қар сыбау (қ.) жеңілдеу болады (Гур., Маңғ.). К ү р е с т і алдым да қораның қоқысын бір араға үйдім (Түрікм., Красн.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 63сірес — (Қост., Жанг.) кіндікке байлайтын ағаш (қамытқа байланатын кішкене ағаш пен кіндікті біріктіретін ағаш). С і р е с болмаса, өгізді жегіп жүргізуге болмайды (Қост., Жанг.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 64тастың пәресіндей — (Ауғ.; Ир.) пысық, өз ісіне берік. Атаңа рақмет, балаңды т а с т ы ң п ә р е с і н д е й етіп тәрбиелеген екен (Ауғ.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 65бақантірес — сын. сөйл. Біріменбірі алысып, аңдысып қалған; айтысты, тартысты. Армия дегенің де б а қ а н т і р е с, иттартыс тірлік екен (Ә. Асқаров, Таңд., 164) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 66кірес — зат. сөйл. Шытыр (Ойын қартасының бір түрі) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 67кіресін — зат. Үйге кіре беретін жер. ≈ Ол к і р е с і н д е тұрып қалды …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 68тауықкүрес — зат. этногр. Екі адамның біреуінің сол аяғы мен оң қолын, екіншісінің оң аяғы мен сол қолын бүгіп байлап, күрестіру. Қайсысы алдымен жығылса, сол ұтылады (Ойын сауық, 218) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 69текетірес — зат. этногр. Ойыншылар теңдей екі топқа бөлініп, орталарынан сызылған сызықтың екі жағына қарамақарсы тізіліп тұрады да, бірімен бірі иық тіресе қарсыласып, шегіндіре арт жағындағы сызықтан шығарып жіберуге тырысатын ойын.Т е к е т і р е с… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 70Res judicata — Рес юдиката (лат. res judicata разрешенное дело) в римском праве положение, в соответствии с которым окончательное решение полномочного суда, которое вступило в силу, является обязательным для сторон спора и не может быть пересмотрено. В… …

    Википедия