дәмін татып көру

  • 41бәңгіт — ет. Бәңгі ету, басын айналдыру, мас қылу. Жас сұлтан әр жерде бұл ішімдіктің дәмін татып жүргенін, адамды пәлендей б ә ң г і т п е й т і н і н айтып, әлгі ыдысына тамсана қарап қойды (Қ. Тоқмырзин, Керзаман, 3, 86) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 42бөлжіреп — үст. сөйл. Ылжырап. Бірақ б ө л ж і р е п пісіп, жарылайын деп тұрған сары қауындай сопайған түрінде көз тоқтатып, зерлеп қарауға мәжбүрлейтін өзгеше бір сүйкімділік бар (Ж. Қорғасбек, Жынды қайың, 29) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 43буылдық — зат. бот. Буылдық өсімдігінің жеуге жарамды тамыр түйнегі. Көлемі үйректің жұмыртқасындай б у ы л д ы ғ ы н қоламтаға көміп я сүт пен сорпаның біреуіне сап пісірсең, аузыңда үгіліп, дәмі қант татып тұрады (С. Мұқанов, Мөл. махаббат, 333). Мал… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 44бұлқын — I зат. жаңа. Насос. Моторды «тыр» еткізсеңіз, шыңыраудың түбінен солқылдатып су тартады да, резинка б ұ л қ ы н н ы ң (насос) аузынан бетон шүңетке лақылдатып құяды кеп (О. Сәрсенбаев, Жиде, 55). Әсірәлі, қоңды қойға сыздықтатып б ұ л қ ы н м е н …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 45диетшік — зат. Диетаны қатаң сақтайтын адам. Қазіргі жаңа директор ішкілікті татып алмайтын, ет жемейтін д и е т ш і к (Д. Досжанов, Жолбарыс, 330) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 46дөкпек — сын. сөйл. Дүңк дүңк етіп қалған, жайсыз. Ұзақ жыл д ө к п е к желіспен шоқырақтатып жүріп, Ағыбай оны да ұмытыпты ау (Қ. Жұмаділов, Сәйгүлік., 87) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 47дүңкілді — сын. Дүңкілдеп қалған, дүңкілдеген. Сопақ күмбезі қырланған асатаяқ ырғақтатып шайқап ойнауға ыңғайланған сылдыр күлдір, д ү ң к і л д і үн шығарып, ой толғауға арналған өнер аспабы (Қаз. әдеб., 05.04.1985, 11) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 48желбірек — сын. сөйл. 1. Желбір. Құндыз жағалы бешпентіне, сусар бөркіне, жеңіне ж е л б і р е к салған жібек көйлегіне тез тез көз тоқтатып өтті (С. Сматаев, Алғашқы асу., 20). 2. ауыс. Желпең қаққан, желпілдеген. Кешегі ж е л б і р е к көңіл арада күн… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 49жемір — ет. жерг. 1. Обырлану, құшырлану. 2. үст. Асықпай, баппен, сыздықтатып. Ағай қолы дірілдеп стақан толы қызыл сусынмен ж е м і р е жұтып салды (Ә. Асқаров, Таңд., 205) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 50жырым — зат. Айылдың (тартпаның) екінші басындағы арнайы тесілген тесіктері бар, 20 30 елі қайыс. Жырымның тесігіне айылбастың тілшігі кіріп тұрады. Айылдың доғадан өткізілетін және доға тілі түсіп бекітілетін тесіктері бар бөлігі ж ы р ы м деп аталады… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі