даңқылдақ

  • 81тайга — аруы. п е р и ф р. Балқарағай. Өсетіндердің көбі қылқан жапырақты ағаштар, әсіресе балқарағайлар. «Т а й г а а р у ы» деп аталатын осы ағаштар сақылдаған сары аяздарға жақсы шыдайды (Коммунизм туы, 12.08.1966, 4) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 82тақуасын — … Тәңірім тақылдаған сопыдан, т а қ у а с ы н ғ а н тасырдан сақтасын! (М.Әлімбаев, Көңіл күнд., 50) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 83тал — I … 2. Талдан істелген, талдан жасалған. Ол қабығын аршыған т а л таяғына сүйеніп, сатымен көтерілді (З.Шашкин, Тоқаш Бокин, 16). Ол жылқышы баланың алдынан шықты да, оның қолындағы солқылдақ ұзын т а л құрықты алды (С.Бақбергенов, Қайран шешем,… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 84тау — алма. Тауда өсетін жабайы алма. Жаңа гүл жарған тобылғы мен т а у а л м а н ы ң исі мас қылғандай (Лен. жас, 10.06.1972, 2). Тау дерті. сөйл. Биіктік ауруы. Көш көсемі Зәйіп Тәйші дауа қонбас « т а у » д е р т і н е шалдығыпты (Егем. Қазақст., 15 …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 85фенолог — … «Марттың ортасында суыр інінен шығады. 23 мартта тоқылдақтың алғашқы тоқылдатқаны естілді» деп жазады ф е н о л о г (Марқакөл, 72) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 86шошқа — жон. Жоны жұпжұмыр, тегіс. Жуан қара ш о ш қ а ж о н жауырынын шиқылдақ орындықтың арқасына жыға сап, шалқалап қарққарқ күлді (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 10). Қабыр басындағы халық енді оның ш о ш қ а ж о н жауырыны мен селкілдеген, май басқан иығын… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 87шіңкілдек — зат. муз. Қазақтың даусы шіңкілдеп қалған саз аспабы. Әйтсе де дудыға, тоқылдақ, ш і ң к і л д е к, бозаншы, егек, ауызсырнай, уілдек, желбуаз секілді аспаптарды қалпына келтірген саз аспаптар музейі тағы да қоссаз бен сазгенді қатарға қосты (Қаз …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 88ың — зат. Ыңылдаған дыбыс, үн. Әр шекті жеке жеке шертіп, құлағына тосып, ы ң ы н байқады (Ә.Кекілбаев, Бір уыс., 110) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі