дарахт
21анҷир — [انجير] 1. дарахти мевадори маъруф, ки дар мамлакатҳои гарм мерӯяд 2. меваи ин дарахт, ки кулӯла ё кулчамонанди доначадор ва ширин буда, ранги зард ва сиёҳи сурхчатоб дорад; анҷири хокӣ анҷири дар охири тирамоҳ зери хок кардашуда, ки ғӯра баста,… …
22анҷирзор — [انجيرزار] ҷое, ки дарахтҳои зиёди анҷир дорад, боғи анҷир …
23арғач — (арғич) [ارغچ] бот., кҳн. номи гиёҳе, ки ба дарахт мепечад ва онро хушк мекунад, печак …
24арғунчак — [ارغنچک] таноб ё арғамчине, ки ду сари онро ба шохи дарахт ва ё ҷое баланд баста, бачаҳо ба он савор шуда, пешу ақиб дар ҳаво ҳаракат мекунанд, алвонҷ, бодпеч, бозпеч, ҳой …
25ашҷор — [اشجار] а. ҷ. шаҷар (дарахтҳо) …
26бағалӣ — [بغلي] 1. мансуб ба бағал; кисаи бағалӣ ниг. бағалкиса 2. қисми аз реша то шохҳои асосии танаи дарахт, ки одатан навдаву шохҳои наврустаи онро сари чанд вақт мебуранд 3. канорӣ, паҳлуӣ ◊ дафтари бағалӣ дафтари хурди кисагӣ …
27бар — I [بر] асоси замони ҳозира аз бурдан. бар بر пешванд, ки дар аввали исмҳо омада, калимаҳои нав месозад: бардавом, барқарор, баръакс II [بر] пешванд 1. ба: вой бар ҳоли ман 2. болои…, ба болои…; бари… // дар бари… назди…, пеши…; аз бари… а) аз… …
28барг — [برگ] 1. узви аз ҳаво ва аз нури офтоб ғизогирандаи дарахт ва растаниҳо 2. порчаи хамири тунук кардашуда, ки ба он самбӯса, тушбера ва ғ. мепечонанд 3. порае аз харбузаву тарбуз, ки баъд аз коса кардан аз кӯндалангаш бурида мешавад; барги карам… …
29баргпайванд — [بر گ پيوند] навъе аз пайванди дарахт (аз ҷумлаи исканапайванд, муғҷапайванд ва ғ.) …
30баргшакл — [بر گ شکل] шабеҳи барг, монанди барг ( и дарахт) …