дала бөркөтө
1дала́й-ла́ ма — далай ла ма, ы …
2дала — еркесі. п е р и ф р. Киік д.м. Бетпақдалада өріп жүрген д а л а е р к е с і – киіктер саны екі есеге азайды (Егемен Қазақст., 04.06.1999, 4). Далалап қалды. сөйл. Айдалада қалды, қаңғырып қалды. Әбден үміті үзілген шақта өзгеге ауып кете алса,… …
3дала́си — даласи, нескл., м. (денежная единицаГамбии) …
4ДАЛА — декарбоксилаза ароматических L аминокислот биол., хим. Источник: http://humbio.ru/humbio/har/001f091b.htm …
5ДАЛА — Длиннотощехвостые грубошерстные овцы шер стно мясного направления продуктивности. Принадлежит к аборигенным породам Норвегии. Живая масса баранов 110, маток 73 78 кг. Масть белая, шерсть неоднородная. Настриг шерсти у баранов 5,2, у маток 3,2 3 …
6дала — 1. Күбесенчә үлән белән генә капланган, зур мәйдан алып тора торган тигез җир (гадәттә корырак якларда). Киң кыр, еракка сузылган тигез җир 2. с. Дала рәвешендәге; далалы шыксыз дала җирләр …
7далаң — 1 (Алм., Кег.; Талд., Қарат.; ҚХР) кіре берістегі бөлме. Ортадағысы д а л а ң үй (Б. Соқ., Жекпе жек, 18). қ. далан 2. 2 (Маң.: Шевч., Маңғ.; Сем.: Абай, Шұб.) дала, жазық жер, ен дала. Бейнеу жақ бетте ел жоқ – д а л а ң (Маң., Маңғ.). Ормандар… …
8далаң — зат. Иесіз жер, кең дала …
9далаңқай — 1. (Павл., Горьк.) өзеннің, сайдың алқабы, ояң жер. Жидек д а л а ң қ а йд а өседі (Павл., Горьк.). Бұл – дала сөзінен ң және қай жұрнақтарының көмегімен жасалған. 2. (Жезқ., Ағад.) бұтасыз, шөбі сирек ашық жатқан жер, алаң. Өзен бойы кейде қалың …
10дала-фандыр — осетинский 2 3 струнный щипковый лютневый инструмент. * * * ДАЛА ФАНДЫР ДАЛА ФАНДЫР, осетинский 2 3 струнный щипковый инструмент …
