гуілдеу
21жәлдеу — (Рес., Орын.) аяу. Сен мені ж ә лд е п отырмысың, үйтіп мені ж ә л д е м е й а қ қой (Рес., Орын.) …
22жәутілдеу — (Гур., Маңғ.) жаудырау. Көздері ж ә у т і л д е п тұрған итбалықты соярда аяйсың (Гур., Маңғ.) …
23кеуілдеу — (Шығ.Қаз., Ү Н.; Тау., Қош.) гуілдеп әңгіме соғу. Олар таң атқанша к е у і л д е п отырды (Шығ.Қаз., Ү Н.). Олар к е у і л д е п отыр (Тау., Қош.) …
24көлдеу — (Орал, Орда) ойпаң жерге жиналған жазғытұрғы қар суы. К ө л д е у д е көкала үйрек пырылдаған, Ақсұңқар қоян көрсе қырындаған. Алла деп ат беліне мінгеннен соң, Дәм таттың талай жерден бұйырмаған (Орал, Орда) …
25көлкілдеу — 1. (Талд., Кир.; Алм., Еңб қаз.) әдеміленіп жайқалу. Ертедегі бай баласы к ө л к і л д е т і п ат мініп, аң аулаушы еді (Талд., Кир.). 2. (Гур., Маңғ.) көлеңдеу. Үстінде көйлегі к ө л к і л д е п келе жатқанға кім десем сен бе едің?! (Гур.,… …
26мәлкілдеу — (Шығ.Қаз., Ү Н.) қалтылдап отыру, әзер отыру. М ә л к і л д е п о т ы р ғ а н қарттар аз емес (Шығ.Қаз., Ү Н.). Өз баласындай Омекеңді алдына салып, құзда қалған құзғындай тірі отыр м ә л к і л д е п (О. Бөк., Өз от. өш., 223) …
27селпілдеу — (Сем.: Көкп., Аяг.) желпілдету. Түйенің шудасы с е л п і л д е п жүр (Сем., Аяг.) …
28түйткілдеу — (Орал, Жән.) ренжу. Ғариполла сенің сөзіңе т ү й т к і л д е п қалды ау (Орал, Жән.) …
29уілдеу — Қ орда., Арал) нашарлап, берекесі қашу, әлі біту. Олар да тоңып у і л д е п кетіпті. Ішіп ішіп у і л д е п жүр Қ орда., Арал) …
30чекілдеуік — қ. чекілдек …