вобаста
1вобаста — [وابسته] 1. сифати феълии замони гузашта аз вобастан, ки ҳоло аз истеъмол баромадааст; марбут, алоқаманд, мансуб; вобаста ба ин алоқамандона ба ин, дар робита бо ин 2. гирифтор, баста, побанд, муқайяд; вобаста кардан а) алоқаманд кардан, марбут… …
2ҷинсан — [جنساً] а 1. вобаста ба ҷинс, аз рӯи ҷинс, вобаста ба хел ва навъ 2. вобаста ба зот ва насл …
3доир — [دائر] а 1. даврзананда, гардон, чархзананда 2. вобаста, мутааллиқ; оид; доир ба… вобаста ба…, мутааллиқ ба…; дар бораи…, оид ба…; доир кардан а) ба ҳаракат даровардан, ба кор андохтан; фаъол кардан; б) барпо кардан, шурӯъ ба кор кардан, ба… …
4марбут — [مربوط] а. рабтдор, вобаста; тааллуқдор, алоқадор; марбут будан вобаста будан, алоқаманд будан …
5машрут — [مشروط] а. шарткарда; чиз ё кори вобаста ба ягон шарт; машрут бар ин ки… ба шарте ки…, вобаста бар ин ки… …
6муқайяд — [مقيد] а. кит 1. ба қайд афтода, гирифтор, побанд 2. маҷ. вобаста, тааллуқдор; муқайяд донистан ба чизе вобаста шуморидан 3. ба қайд гирифташуда, қайдшуда …
7муносибат — [مناسبت] а 1. нисбат доштан ба якдигар, вобаста будан аз якдигар; алоқа, робита; муносибатҳо вобастагиҳо, маҷмӯи робитаҳо: муносибатҳои истеҳсолӣ (иқт.), муносибатҳои ҷамъиятӣ; муносибатро буридан тарки алоқа кардан, робитаро буридан; муносибат… …
8нигоҳ — (нигаҳ) [نگاه // نگه] чашмандозӣ барои дидан, нигариш; дид, назар; нигоҳи беҷо назари бад; нигоҳи гарм нигариши меҳромез; нигоҳи дуздида назари пинҳонӣ; нигоҳи маънидор нигоҳе, ки бо он матлабе ифода меёбад; нигоҳи пурсиш нигоҳи суол омез; нигоҳи …
9пайвастан — [پيوستن] 1. пайваст кардан, муттасил намудан, ба ҳам бастан, бо ҳам вобаста кардан 2. пайваст шудан, иттисол ёфтан 3. ҳамроҳ шудан, якҷоя гаштан 4. муттаҳид шудан, иттифоқ кардан 5. вобаста кардан, мутааллиқ намудан; ба вуқӯъ пайвастан воқеъ… …
10аз — [از] пешоянд 1. сарчашмаи амалу ҳаракатро ифода мекунад; ранҷидан аз касе, тарсидан аз чизе… 2. ашёеро мефаҳмонад, ки дар иҷрои амал истифода мешавад ва саршавии амал ва объекти ҳаракат ба вай вобаста аст; дар ин маврид бештар бо феълҳои доштан,… …