висина
1висина — същ. височина, висота, издигнатина същ. възвишение, бърдо, хълм, рид, планина същ. стан, ръст, големина …
2диференцијален тон — муз. третиот тон што се слуша кога истовремено звучат еднакво силно два тона со различна висина чија висина е еднаква со разликата во бројот на трепетите на тие два тона …
3камертон — (гер. Kammerton) муз. 1. воспоставена нормална висина на тонот 2. еластична челична направа во вид на виличка која при удар секогаш дава звук со иста одредена висина ви сината на звукот зависи од големината и од обликот на камертонот …
4кота — (фр. cote) 1. точка при премерувањето на земјиште 2. надморска висина на некое место 3. висина на вредноста на парите постигната на берзата. (итал. cotta) кусо бело богослужбено алиште кај католичките свештеници …
5Х — Х, х дваесет и седма буква во македонската кирилица и во македонската латиница (H, h) како скратеница: h = хора (лат. hora) час Ха (ha) = хектар h. . хок ано, хујус ани h. е. = хок ест хл (hl.) = хектолитар h. I. = хок локо, хујус лоци h. m. =… …
6аер — (лат aer) 1. воздух, атмосфера, 2. висина, небо, 3. во православната црква воздух (покривка со која се покриваат потирот и дискосот) …
7аерофобија — (грч аеr, phobeo ce плаши) страв од летање со авион, страв од висина …
8акорд — (фр accord) 1. муз созвучје, истовремено звучење на најмалку три тона со различна висина, 2. хармонична мешаница (на звуци, бои и сл), 3. систем на наградување на работниците според количеството на извршената работа …
9алтостратуси — (лат altus, stratus простор) мн стратусни облаци на висина од 4 8 км …
10делтоид — (грч. delta, eidos лик, облик) геом. четириаголник составен од два рамнокраки триаголника со различна висина, а со иста, заедничка основа …
