бөтенләнү
91сурдопедагогика — Ишетү сәләте начар яки бөтенләй саңгырау балаларны тәрбияләү укыту педагогикасы …
92сүтек — 1. с. Бераз гына яки бөтенләй сүтелгән (с. җөй, с. мич, с. күпер) 2. и. Сүтелгән урын күлмәкнең сүтеге. Берәр җирдән сүтеп алынган нәрсә (күн, тукыма һ. б.) сүтек кисәге …
93сызу — (СЫЗЫЛУ) – ф. I. 1. Сызыкны: үткәрү, булдыру, ясау. Сызык рәв. эз ясау 2. Сызым һ. б. ш. нәрсәне ясау 3. Ашык пошык һәм әз генә язу 4. Язган, рәсемгә төшерелгән һ. б. ш. нәрсәнең өстеннән сызыклар үткәреп яки бүтәнчә каралтып бозу, яраксызга… …
94таз — I. Тас (I). II. ТАЗ – 1. Кычулы кутыр чыгу нәтиҗәсендә урыны урыны белән яки бөтенләй чәче коелган (баш тур.) 2. Башы таз яки башында тазы булган кеше 3. күч. Татар халык иҗатында хәйләкәрлеге, тапкырлыгы һәм алдакчылыгы белән билгеле булган… …
95тамыр — I. 1. Үсемлекнең җиргә кереп берегеп, җирдән су һәм минераль матдәләр суыра торган өлеше. Шуңа охшап урнашкан минераль токымнар 2. Кеше һәм хайван тәнендә кан йөри торган каналлар 3. Сеңер. күч. Кабельдәге чыбык тур. 4. күч. Берәр иҗтимагый… …
96таптау — I. 1. Аяк белән (өстенә) басып йөрү, өстендә йөрү. 2. Аяк яки тәгәрмәч белән басып, җиргә түшәлдерү, егу (гадәттә иген яки үләнне) 3. Басып изү; бастыру, тыгызлау 4. Берәр юл буйлап яки бер урында күп йөрү, кат кат йөрү 5. Аяк белән басып… …
97тач — I. кис. 1. Нәкъ (охшау, таман булу, туры килү тур.). Нәкъ, бөтенләй (берәр кеше сыйфатында, кыяфәтендә булуга карата) 2. Тап, нәкъ, кыл (нәр. б. билгеле бер урында урнашуы тур.) 3. Тоташ, бары тик, гел. II. ТАЧ – аваз. Юеш өслеккә яки җиргә кинәт …
98тәмам — 1. хәб. (Берәр эш) соңына, азагына, ахыр чиккә җитү, төгәлләнү, бетү тур. эш тәмам 2. рәв. Бөтенләй, тулысынча, азагына чаклы. с. Мөмкин булган барлык, тулы 3. рәв. Нәкъ, төгәл тәмам бер ай тулды. ТӘМАМ ИТҮ …
99тәмамлау — 1. Берәр эшне башыннан азагына чаклы башкарып чыгу, үтәү; төгәлләү, бетерү. сөйл. Берәр эшне башкару яки мәсьәләне хәл итү 2. Берәр эш яки сүзнең азагын нәрсә белән дә булса төгәлләү, бетереп кую 3. Уку йортында бер ел яки бөтен уку дәвере өчен… …
100тәңгәл — (ТӘҢГӘЛ КИЛҮ) – с. 1. Бер беренә тулысынча охшаган, бөтенләй туры килгән, тигез булган, бердәй тәңгәл почмаклар 2. и. диал. Билгеле бур урын, җир без төшкән тәңгәлдә Агыйдел каты акмый 3. Ян, як, тирә, туры. бәйл. ТӘҢГӘЛЕ, ТӘҢГӘЛЕНДӘ, ТӘҢГӘЛЕНӘ – …
