бәс утыру
1утыру — 1. Аяк өсте яки яткан хәлдән аякларны сузып, салындырып яки бөкләп арт белән урындыкка, идәнгә һ. б. тиеп урнашу, гәүдәнең өске яртысын гына вертикаль хәлгә кую. Шул хәлдә булу 2. Берәр җиргә бару өчен каян да булса урын алу 3. сөйл. Нин. б. эштә …
2басу — I. и. Культуралы үсемлекләр үстерелә торган җир мәйданы, иген кыры. Иген кырының аерым бер иген үскән өлеше үлән басуы. БАСУ КАПКАСЫ – Авылдан кырга чыгу юлларында корылган капка, кыр капкасы. II. БАСУ – ф. 1. Аякка калкыну, вертикаль хәлгә килү …
3кунаклау — I. 1. Кош корт тур: берәр биек урынга очып менеп утыру. Төн үткәрү өчен берәр биек урынга куну (тавыклар тур.) 2. күч. Биегәеп торган берәр урынга менеп утыру. Урын алып утыру креслога к. . II. КУНАКЛАУ – Кунак булып бераз тору …
4җирләшү — 1. Нин. б. урынга урнашу, утыру ишек төбенә җирләштек 2. Нин. б. урынга урнашып яши башлау, төпләнү Уфада җирләшеп калган 3. Һавадан җиргә төшү, җир өстенә төшеп утыру парашют белән төшеп җирләшү …
5калгаю — ф. 1. КАЛГАЕП ТОРУ – Бер урында озак төз басып тору 2. КАЛГАЕП УТЫРУ – Озак вакыт төзгә катып утыру …
6куну — 1. Очып килеп берәр биек урынга утыру, басу (кошлар, бөҗәкләр һ. б. тур.). Һавадан очып килеп бәрелү (җансыз әйберләр тур. 2. Берәр өсйөзгә ябышу, утыру (тузан, дым һ. б. тур.) 4. Кайда да булса төн үткәрү, йоклап чыгу төн к. 5. хәл ф. форм. КУНА …
7лакаеп — Л. УТЫРУ – Бик иркен һәм ямьсез рәв. җәелеп утыру …
8лапаеп — Л. УТЫРУ – Бик иркен һәм ямьсез рәв. җәелеп утыру …
9моңаю — (МОҢАЙТУ) (МОҢСУЛАТУ) – 1. Кайгыру, сагышлану. Сагышланып, моң белән моңаеп карый 2. Боегу, уйга бату, күңелсезләнү. Уйланып, хисләргә бирелеп утыру 3. Моңлы итеп көйләү, җырлау 4. күч. Тын гына утыру, моңлы булып күренү, күңелсез булу (җансыз… …
10рәшәткә — 1. Тар такталардан тезеп яки металл чыбыкларны аркылы торкылы беркетеп эшләнгән корылма. Такта яки металл чыбыклар белән берәр нәрсәне, урынны әйләндереп алган койма, киртә 2. Каты ягулык янганда көле аска төшсен өчен куелган челтәр. РӘШӘТКӘ… …