былғары

  • 71дөңбіт — зат. этногр. Алтындалған, күмістелген, былғары белбеу. Оның оң жағында тұрған қара шапанды, қапсырмалы д ө ң б і т буынған, құба өңді кісі – дәрігер Шығаев Халел (Қаз. әдеб., 17.01.1986, 12) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 72еткел — сын. жерг. Етті келген, борбиған. – Осынша көп кітаптың қажеті қанша? – деп е т к е л ернін бүлк еткізді (М.Сқақбаев, Ұят тур., 70). Оның барқыттай былбыраған шашақты былғары тығынын е т к е л саусағына қыса суырып, бір шөкім көк жентекті… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 73жүн — байпақ. Жұқа етіп қозы жүнінен басылған байпақ; ұйық. Ж ү н б а й п а қ т ы етіктің ішінен аяқ жылы болу үшін киген (Қаз. этнография., 2, 499). Былғары етіктің қыстыгүні жылы болуы үшін ж ү н б а й п а қ (ұйық) киген. Ондай үлкен етіктің аты –… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 74калошты — сын. Аяғына калош киген, калошы бар. Жағалы драп пальто, к а л о ш т ы қара пима, былғары тысты құлақшын… (Р. Әутәліпов, Алтын жемісті., 158) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 75киіз — булау. Киізді шиден шығарып, ыстық су құйып, үстін қалың нәрсемен жауып тастау (Қаз. этнография., 3, 103). Киіз доп. Мал жүнінен істелген доп. Ол қолындағы ақ жүннен істелген жұдырықтай к и і з д о п т ы бар пәрменімен құлаштай лақтырды (Т.… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 76көмкерме — тоқым. Шет шеті көмкерілген тоқым. Осыған байланысты тоқымдар киіз тоқым, сырма тоқым, к ө м к е р м е т о қ ы м, былғары тоқым деген түрлерге бөлінеді (Қаз. этнография., 2, 64) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 77күртелі — сын. сөйл. Күртешелі. Дүкенге кірген былғары к ү р т е л і адам кішкене ғана әйнектен түскен болымсыз сәуледен іштегілерді анық көре алмай, состиып жол ортада тұр (М. Құмарбекұлы, Жер иесі, 40) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 78күртешелі — сын. Күртеше киген, күртешесі бар. Кенет бір бүйірден шыққан дыбысқа жалт қарасам, былғары к ү р т е ш е л і жігіт жымиып тұр екен (Балдырған, 1972, №4, 3) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 79қолғама — зат. көне. Сыйлық. Ердің алдыңғы қасына байланған былғары қында Петрдің сыйлығы – қ о л ғ а м а с ы әсем өрнекті пестіл (пистоль тапанша) бар еді (М.Мағауин, Аласапыран, 317) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 80құмбыл — I сын. Әзір, даяр, дайын. Айда десе жер түбіне де айдап апаруға қ ұ м б ы л м ы з (С.Сматаев, Елім ай, 2, 384). Мен оның дәл осындай он рисаласын оқуға қ ұ м б ы л м ы н (Парасат, 2009, №9, 10). II үст. Жылдам, тез, шапшаң; ширақ. – Жүдә, қ ұ м б …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі