буылу
1буылу — 1. (Буу) 2. Бума чире кузгалу, шуның өянәге килү 3 …
2буылу — (Қост., Аман.) тоқтау, жүрмей қалу. Жазғытұры өзеннің сеңі б у ы л а д ы, кейде байланып жүрмей қалады (Қост., Аман.) …
3тыгылу — 1. (Тыгу) 2. Кул белән берәр нәрсәгә керү 3. күч. гади. Тиешле тиешсезгә берәр эшкә, әңгәмәгә катнашу, кысылу. Берәр сүз, нәсыйхәт, киңәш һ. б. ш. белән кемгә дә булса сүз кату 4. Ишек, тәрәзә һ. б. ш. нәрсәләрдән башны тышка чыгару яки эчкә… …
4астма — Кабатланып торучан тын бетү, буылу өянәкләреннән торган авыру …
5терәлү — (ТЕРӘТҮ) – 1. (Терәү) 2. Янтайган, берәр якка авышкан хәлдә, тотрыклылыкны берәр ныклы беркетелгән яки массив нәрсәгә сөялеп саклап тору 3. Тиеп, орынып тору 4. Чиктәш булып тору, бик якын булу 5. Төртелеп туктау, киртә комачауга тиеп яки җитеп… …
6тончыгу — (ТОНЧЫКТЫРУ) – 1. Һаваның төрле газлар, тузан һ. б. белән бозылуыннан, һава җитмәүдән сулыш кысылу, буылу, чәчәү. күч. Кинәт тотлыгып калу, сүзеңне әйтә алмый тору 2. күч. Буылып, сулыш тыгылып яки батып үлү. туп. Дөмегү, үлү …
7төелү — 1. (Төю) 2. Тамакка сөяк, коры азык һ. б. ш. тыгылу, утыру, терәлү һәм шуннан тончыгу, буылу 3. күч. Елыйсы яки көләсе килеп тә бик нык әсәрләнүдән елый, көлә алмый тору. Сөйлисе килеп тә, бик нык ашыгудан, сөйләргә ярамаганлыкны кинәт төшенүдән… …