беткән баш беткән
1оч — I. 1. Нәр. б. очлаеп торган өлеше. Нәр. б. нечкәреп беткән югарыгы өлеше. Сузынкы, озынча әйберләрнең бетем чиге, шул чик тирәсендәге өлеше 2. Шәһәрнең авылның һ. б. ш. уртадан, үзәктән ерактагы ягы, чиге 3. Очлык таякка тимер оч кую 4. күч. Нәр …
