без лічбы
1моудрыи — (328) пр. 1. Проявляющий ум, мудрость: Боголишивыи же смѣхъмь възнесеть гласъ свои. мѹжь же мѹдръ одъва осклабить сѧ. (πανοῦργος) Изб 1076, 180; борисъ... тѣлъмь б˫аше красьнъ... въ съвѣтѣхъ мѹ||дръ. и разѹмьнъ при вьсемь. СкБГ XII, 18а–б; тебе… …
