баландёр
11баландҳосил — [بلندحاصل] кишт ё замине, ки ҳосили зиёд медиҳад …
12теғбаланд — [تيغبلند] дорои теғаи калон будан, қуллаи баланд доштан (кӯҳ) …
13димоғбаланд — [دماغ بلند] ҳавобаланд, мутакаббир, калонгир …
14рӯҳбаланд — [روح بلند] он ки кайфияти хушу фараҳнок дорад …
15рӯҳбаландӣ — [روح بلندي] шавқ, ҷӯшу хурӯш, зиндадилӣ …
16бахт — [بخت] дар бовари мардум он чи ба ҳолати пешбининашуда дар зиндагӣ рӯй медиҳад, сарнавишт, иқбол, толеъ, қисмат, насиба, баҳра: бахти бад, бахти баланд, бахти безавол; ба бахти… ба толеи…, ба хушбахтии…; бахти бадфарҷом бахти бад, толеи паст;… …
17осмон — [آسمان] фазои бениҳояти атрофи Замин, ки ба назар кабудранг ва гунбадшакл менамояд, сипеҳр; аз осмон афтодани чизе ногаҳонӣ ва муфт ба даст даромадани чизе; осмонро ба сар бардоштан сахт ва баланд доду фарёд кардан; осмон ба сари касе фурӯ рафтан …
18авҷ — [اوج] а 1. боло, баландӣ, нуқтаи баландтарини ҳар чиз, нуқтаи олӣ 2. дараҷаи баланд, авҷи баҳор ҳангоми нашъу нумувви табиат ва шукуфои рустаниҳо; авҷи девонагӣ шиддати девонагӣ; авҷи кор ҳангоми ҷӯшу хурӯши кор; авҷи осмон // авҷи фалак… …
19аъло — [اعلي // اعلا] а 1. баландтар, бартар, болотар 2. хеле хуб, бисёр хуб; беҳтар аз чизҳои дигар, баландсифат, хубтар, нафис; олӣ; замини аъло, матои аъло 3. баҳои баландтарин барои дониши мактабиён, ки ифодаи рақамии он дар кишвари мо «панҷ» аст:… …
20боло — I [بالا] 1. қисми баланди ҳар чиз, забар, фавқ; муқоб. поён, зер: ҳуҷраи болои дарвоза, иморати болои арк 2. рӯй; рӯи чизе; муқоб. таг (таҳ): болои дастархон, болои кат (хобидан), болои миз, болои майсаву сабза 3. сар, тор, фарқи сари чизе: болои …