бадеъ
1бадеъ — [بديع] а. ҳар чизи нав, тозабаромад; аҷиб, ҳайратангез; илми бадеъ илме, ки дар он аз санъатҳои калом ва тарзи ифодаи зебо ва нафис сухан меравад; каломи бадеъ адш. суханҳои навоварона ва зебо …
2бадеа — [بديعه] а 1. шакли муаннаси бадеъ 2. асари бадеӣ; асари навпардозона …
3бадеӣ — [بديعي] мансуб ба бадеъ; адабиёти бадеӣ адш. яке аз соҳаҳои санъат, ки ҳаёт ва хаёлот тавассути сухан ба тарзи образнок тасвир мешавад; асари бадеӣ адш. асаре, ки ба адабиёти бадеӣ мансуб аст; шаби бадеӣ шабнишиние, ки дар он шоирон шеърхонӣ… …
4бадоеъ — [بدايع] а. ҷ. бадеъ …
5баён — [بيان] а 1. изҳор, гуфтор; чизе, ки аён аст, чӣ ҳоҷат ба баён аст (зарб.) 2. шарҳ, ташреҳ: баёни аҳвол 3. сухани фасеҳ; каломи бадеъ; аломати баён грам. аломати китобат – ду нуқтаи болои ҳам, ки пеш аз баёни матлабе ё нақли сухани касе гузошта… …
6ғариб — [غريب] а 1. аҷиб, бадеъ, ғалатӣ; чизи нав ва нодир; аҷибу ғариб шигифтовар, аҷоиб 2. мусофир; дурафтода аз ватан, аз хонумон ҷудо, бе ёру диёр 3. маҷ. бекас; бечора ◊ шоми ғарибон а) кит. аввалин шаби мотам баъди дафн; б) шаби пурғаму андӯҳи… …
7дарӣ — I [دري] мансуб ба дара; кабки дарӣ навъе аз ҷинси кабки хушхон II [دري] забони форсию тоҷикии адабӣ, ки аз асрҳои VIII IХ сар карда дар Мовароуннаҳр ва Хуросон нашъунамо ёфт ва дар давраҳои баъд ба дигар сарзаминҳо паҳн шуда, асос ва намунаи… …
8образнок — [آبرزناک] бо тимсолҳо тасвиршуда, дорои обуранги бадеӣ, бадеъ …
9сухандӯст — [سخن دوست] дӯстдори суханони бадеъ …
10суханпараст — [سخن پرست] парастандаи сухан, дӯстдори каломи бадеъ …
