ақырап

  • 61қана — I зат. көне. Қарын. Ең құрымаса, қ а н а с ы н а н шыққан перзенттерін де көрсетпей, зар етіп қойды ау (О.Сәрсенбаев, Жақсының., 201). Уылдырық шашатын балықтың қ а н а с ы н а н шығысымен ұрық жыбырлай бастайды (Қ.Тоқмырзин, Керзаман, 3, 142).… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 62қанатты — құмырсқа. зоол. Қанаты бар, ұшатын құмырсқа. Шайыр иісі бұрқырап, қарағай басынан қ а н а т т ы қ ұ м ы р с қ а құйыла бастады (Қ.Ысқақ, Тұйық, 85). Қанатты тышқан. Ұшар (летяга) кейде осылай да аталынады. Кейде аңшылар ұшарды қ а н а т т ы т ы ш …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 63қолаңсалау — сын. Аздаған қолаңсы иісті. Шөлдің араны қайта бастаған соң аузына келген қ о л а ң с а л а у дәмді тамсаныңқырап қойды (К.Ахметбеков, Егіз қала, 334) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 64құт — зат. көне. Ақпан айының ескіше атауы; үт. «1897 жылғы қазақ үшін шығарылған календарда» ай атаул а р ы қ а з і р г і д е н ө з ге ш е л еу: д ә л у, қ ұ т (үт), қамал (амал, наурыз), сәуір (көкек), зауза (мамыр), саратан (маусым), әсет (шілде),… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 65лақса — Лақсасы шықты. Әбден тозды, жыртылды, қаңырады. Аяқ киіміңнің л а қ с а с ы ш ы ғ ы п т ы ғой. Тігістерінен түк қалмай қақырап тұр екен (А. Мекебаев, Алапат, 137) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 66милықтан — милықта етістігінен жасалған ырықсыз етіс. Ең артқы қаба сақалды қара кісі еді. Басыңдағы жалбайы м и л ы қ т а н ы п, буы бұрқырап терлеп, ентіккендей болып тұрды (Б.Майлин, Таңд., 165) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 67мүйізтіс — зат. ихтиол. Жотасы дөңестеу (жота қанаты жоқ), құйрығы аша емес, сүйір, бірақ жалпақ, ұзындау балық түрі. (ҚСЭ, 2, 144 145). Алабұға, тұқы, жайын, оңғақ, лақа, қаяз, м ү й і з т і с, аққайран, қарабалық, майшабақ атаулы шыбын жаны шырқырап… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 68науқастаныңқыра — ет. Аздап ауыру, ауырыңқырап қалу. – Жай, шал н а у қ а с т а н ы ң қ ы р а п жатқан соң, әлде қайтеді деген ойлары да (К.Ахметбеков, Қасірет, 1, 14) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 69орман-тоғайсыз — сын. Ормантоғайы жоқ. Өйткені, саялы о р м а н т о ғ а й с ы з, айдынды шалқар көлсіз, сарқырап аққан өзенсіз, жайылымды жерсіз адамзат қоғамының шарықтап дамуы мүмкін емес (Лен. жас., 06. 01. 1976, 3) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 70пәре — зат. сөйл. Пәрек. Сонан соң суды науаға бұрды. Сарқырап аққан су п ә р е н і зулатып жіберді. Сөйтіп әп сәттеақ гүрілдеп, диірмен жүріп кетті (Жалын, 1977, №3, 9) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі