ағашты

  • 111бана — 1 (Шығ.Қаз., Күрш.) пана. Жауынды ағаштың б а н а с ы жоқ (Шығ.Қаз., Күрш.) 2 (Гур., Есб.) мана. Б а н а д а н бері салмаған шайдың енді керегі не? (Гур., Есб.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 112бардақ — 1. (Сем., Мақ.) үйге қойылатын тіреудің басынан өткізетін ағаш. 2. (Шығ.Қаз., Күрш.) саржандап салған кесінді ағаш. Ағашты кесіп, саржандап б а р д а қ қып көп үйеміз (Шығ.Қаз., Күрш.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 113беріктік — (Қост., Жанг.) есік ағашты ұстап тұратын көлденең екі ағаш, қарғаша. Есіктің б е р і к т і г і бос болса, жігі ашылып кетеді (Қост., Жанг.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 114бәденді — 1. (Қост., Жанг.; Сем.: Абай, Шұб.) реңді, сұлу, әдемі. Жібек б ә д е н д і келіншек қой (Сем., Абай). Мұхаметжанның торысы кішілеу келген б ә д е н д і екен (Қост., Жанг.). 2. (Қост., Торғ.) денелі. Мұқаштың әйелі б ә д е н д і кісі (Қост., Торғ …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 115бәдірең — (Қ орда: Сыр., Жал.; Ауғ.; Шымк., Мақт.) қияр. Осы колхозда биыл б әд і р е ң аз екен (Шымк., Мақт.). Біздің ел б әд і р е ң салып машық еткен емес Қ орда., Сыр.). Астықты электрмен бастыруға күніне 35 адамды, б ә д і р е ң, помидорды тұздауға… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 116биялай — (Орал: Чап., Жымп.; Көкш., Еңб.; Монғ.) қолғап. Б и я л а й д ы қыста қолғаптың сыртынан киеді. Б и я л а й д ы ң жалғыз бас бармағы болады (Монғ.). Қыстың көзі қырауда кішкене б и я л а й киген қолыңды иін ағаштың ілгері жағына салып, кіп… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 117борықтану — (ҚХР) сасу, божу. Қышқыл ашты тағамдармен ұдайы тамақтандырғандықтан, оның б о р ы қ т а н ғ а н исі мүңкіп …кетті (ҚХР) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 118бояқ — 1 (Алм.: Кег., Нар.; Жамб., Шу) бояу. Әке, дүкенчіден жейдеңді бояп беретін көк б о я қ болса, әкелші (Алм., Кег.). Мына дастарқанның б о я ғ ы кете бастапты (Алм., Нар.) 2 1. Қ орда., Арал) жылымның су бетіндегі қалтқылары. 2. (Гур., Тең.) қалқы …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 119буаз ара — (Рес., Омбы) екі адамдық ара. Б у а з а р а м е н дөкей ағашты аралаймыз (Рес., Омбы) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 120бүкпе — 1 (Қост., Жанг.) шаңырақтың жарылған жерін қосып тұратын шалғының белбеуі секілді бүкпе ағаш. Шаңырақтың жарылған жерін б ү к п е м е н қосып қойсаң, мықты ұстайды (Қост., Жанг.) 2 (Жамб., Шу) жас ағаштың басын иіп жасаған күрке. Б ү к п е н і… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі