ағарынған йөҙ
1Арын, Ерлан Мухтарулы — Арын Ерлан Мухтарулы Е.М. Арын …
2қарын — зат. Сойылған қойдың қарнын жуып шайып, түгін қырып, тазалап, ішіне жел үрлеп, кептіріп қояды. Кейіннен ыстап, оған май салады. Шайқалған майды тұздаған соң, суын сығып осы қ а р ы н ғ а салады. Қарынға салынған май ұзақ сақталады (Қ.Толыбаев,… …
3арын — ↓ ныййарын, ссарын Хуымæтæг, æнæаразгæ, цæугæ мивдисæг. Æнæххæст хуыз. Æбæлвырд формæ бирæон нымæцы: арынтæ Æбæлвырд формæ æн ыл: арæн Æбæлвырд формæ æн ыл бирæон нымæцы: арæнтæ йедтæ Ифтындзæг: Æргомон здæхæн. Нырыккон афон …
4қарын бөле — Ағайынды екі кісінің қыздарының балалары бір біріне бөле болады. Осы бөлелердің (әрқайсысынан) арақатынасын ажырату үшін бір шешенің қыздарынан туған балаларды қарын бөле деген. Қазақ салтында қарын бөлелер бір бірімен өте тату ағайынға айналған …
5қарын терезе — Шынының орнына қарын керілген терезе …
6арын — з.б.п., ардтон, ардтаин, ардзынæн …
7қарын аяқ — Әркімнің тамақ ішетін меншікті ыдысы …
8қарын шаш — Баланың іштен туғандағы шашы …
9арын — 1 (Жезқ., Ұлы.; Қост., Жанг.) екпін, қарқын. А р ы н д а ғ а н қызулы кісі екен (Жезқ., Ұлы.). А р ы н ы бар ат деп ала жөнелетін, алып қашатын атты айтады (Қост., Жанг.). Қырғ. арым (К. Юд., КРС, 73) 2 (Рес., Орын.) аттың бұзылуы, ауыр жүкті… …
10қарын жүн — (Талд., Ақсу) қозының туғандағы жүні …
