ауылдық кеңес

  • 61жауаптану — (Монғ.) 1. жауап беру. Осында педагогика оқулықтарына ж а у а пт а н ғ а н адам (Монғ.). Әмбе менің ж а у а пт а н ғ а н класым да бар (Д. Нав., Тау құп., 159). Жалпы бригадир мал шаруашылығын, өз кеңсесін ғана ж а у а п т а н ы п, баршаның… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 62желдіауыз — (Гур., Маңғ.) сөзуар. Я белді ауылдың айтқаны болады, я ж е л д і а у ы зд ы ң айтқаны болады (Гур., Маңғ.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 63жер шалу — (Шығ.Қаз., Ү Н.; Тау., Қош.; Монғ.) жер шолу. Шал қой ауылды қондыратын ж е р ш а л ы п кетті (Монғ.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 64жерік асы — (Монғ.) жүкті әйелдің құмарта жеген асы. Ауылдың әйелдері жиналып жүкті келіннің ж е р і к а с ы н білетін болған. Ол үшін әрбір үйден ас су әкелініп келінге шәй береді. Келіннің құмарта жеген асын ж ер і к а с ы дейді (Б. Кәм., Мон. қаз. салт… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 65жүдәлі — 1 (Орал, Чап.; Қост., Жанг.) білімді, жүйрік, атақты, шешендік дарыған. Ол бәрін жеңген ж ү д ә л і ақын болатын. Сен нағыз ж ү д ә л і адам екенсің (Орал, Чап.). Сейіт ж ү д ә л і ауылдың баласы ғой, айтқан сөзі орынды (Қост., Жанг.) 2 (Гур.,… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 66жүлге — (Гур., Маңғ.; Ақт., Ойыл) жылға, сай, жыра. Ж ү л г е ж ү л г е д е сылдырап аққан бұлақтар (Гур., Маңғ.). Жүк машинасы кеуіп қалған кішкене ж ү л г е д е н өтті (Т. Ахт., Дала., 317). Екеуі ауылдың желкесіндегі ж ү л г е г е беттеп келеді (Ә.… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 67жұмшылдық — (Орал: Казт., Орда) ұйымшылдық, бірауыздылық. Сол ауылдың адамдарының ж ұ м ш ы л д ы ғ ы күшті (Орал, Казт.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 68жыртыс — (Монғ.) той томалақта матадай берілетін сыйлық, кәде. Жыртыс екі түрлі болады. Бірі үй ж ы р т ы с, екіншісі ауыл ж ы рт ы с. Үй ж ы р т ы с ы н қыздың шешесі бөлсе, ауыл ж ы р т ы с ы н ауылдың беделді әйелі таратады. Монғолиядағы қазақтарда бұл …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 69зыр-зыбыл — (Гур., Маңғ.) жер көкке тұрмайтын қашаған. Торы ат деген з ы р з ы б ы л хаюан (Гур., Маңғ.). Таң атқанша ит арқасы қияннан бір ақ шығатын з ы р з ы б ы л құла біреу әдейі қазықтап қойғандай ауылдың көк желкесіндегі қарағанды жүлгеге қадала қапты …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 70кереу — (Гур., Маңғ.) қырғи қабақ, араздық, реніш. Бұрын екі ауылдың, я екі рудың к ер е у і құдалықпен бітетін (Гур., Маңғ.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі