ауылдық кеңес

  • 111борана — зат. жерг. Тырма. Осы маңайдағы үш төрт ауылдың соқасы мен б о р а н а с ы менің мойнымда (Ғ. Мүсірепов, Жат қолында, 377) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 112бөдірге — зат. зоол. Қырғауылдың жас балапаны. ≈ Б ө д і р г е ұстап алдым …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 113дархам — зат. көне. Темір ұстасы. Баланың әкесі мен сол ауылдың д а р х а м ы (темірші ұста) өздері белгілі бір күнді белгілейді (Бабырнама, 81). Мен сондағы д а р х а м н ы ң үйіне түстім (Жалын, 1988, 1, 62) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 114денди — зат. жерг. экспр. Сылқым сері; сән қуушы. Өзінше осы ауылдың әжептеуір д е н д и і сықылды (О. Сәрсенбаев, Жақсы көзі, 32) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 115деңгене — I зат. этногр. 1. Бірнеше адам бірігіп, бір малды сойып, етін бөлісіп жеу дәстүрі. Құда қаласа ендігі бұзауын қабыққа байлап, күзге салым д е ң г е н е қыламыз да, пұлына уақ мал аламыз (Д. Исабеков, Тіршілік, 15). Міне, дәл осындай шақта бірнеше …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 116джип — зат. Жеңіл машинаның ең жақсы маркаларының бірі. Шағын ауылдың өкпе тұсынан өңмендей кірген үлкен қара д ж и п автокөлігі шеттеу орналасқан ақ үйдің алдына келіп тоқтады (Д. Рамазан, Жылап аққан., 49) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 117жан — I Жан демеді. Адам ғұрлы көрмеді, адам деп есептемеді. Әжібай қазір, міне, он сегізде, Әкесін билеп алған осы кезде. Әке шеше, қатынды ж а н д е м е с т е н, Қырындап қызды ауылды болған кезбе (С. Торайғыров, Таңд., шығ., 288). Жан сұлулығы.… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 118жатсабақ — Белгілі бір мәтінді жаттату сабағы. Кешкілік ж а т с а б а қ жаттады. У шу болып ауылды басымызға көтереміз (Б. Майлин, Шығ., 97) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 119жидетал — зат. бот. жерг. Жиде ағашы. Содан ол ауылдың шет жағына әдейілеп ж и д е т а л отырғызыпты (Б. Омарұлы, Қаратерең., 13) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 120жүн — байпақ. Жұқа етіп қозы жүнінен басылған байпақ; ұйық. Ж ү н б а й п а қ т ы етіктің ішінен аяқ жылы болу үшін киген (Қаз. этнография., 2, 499). Былғары етіктің қыстыгүні жылы болуы үшін ж ү н б а й п а қ (ұйық) киген. Ондай үлкен етіктің аты –… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі