атып шықты

  • 91жек — 1 (Алм., Шел.) құндыз бөрік. Бұрын қыздар ж е к киетін (Алм., Шел.) 2 1. (Шымк., Мақт.; Қ орда, Арал; Ақт., Шалқ.; Гур., Маңғ.) түсі боз, қанаты ала шөл құсы. Кеше бір ж е к т і атып ем, қалың шөптен таба алмай қалдым (Шымк., Мақт.). 2. Қ орда.,… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 92жұлдыз тола — (Алм., Кег.) ел орынға отыра, қараңғы түскенде. Атып алған аңды ауылға әкелгенде, ж ұ л д ы з әбден т о л ғ а н екен (Алм., Кег.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 93жылыға — (Алм., Кег.) жылына, әр жылда. Ж ы л ы ғ а ең кем дегенде түлкінің өзінен төрт дүзін атып аламын (Алм., Кег.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 94кежекдар — (Орал, Қара.) үйрек тұқымдас құс. Әйтеуір к е ж е к д а р атып алған еңбекке тұрады (Орал, Қара.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 95керте — 1 (Қост., Жанг.; Жезқ., Ұлы.) малға шөп салатын тоқыма оттық, ақыр. Қорадағы к е р т е д е шөп жатыр, атыңды соған қой (Қост., Жанг.). К е р т е г е шөп қатып қалған екен, зорға тазалап алдым (Жезқ., Ұлы.). Бөрінің қапшығынан үркіп, бір жүрдек ат …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 96күлкі құшақтау — (ҚХР) күлкіге қарық болу, ішек сілесі қатып күлу …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 97күсу — 1 Қ орда., Қарм.) аулақ болу. Мұндай жарамсыз істен к ү с у қажет Қ орда., Қарм.) 2 Қ орда., Арал; Ақт., Ырғ.; Гур., Маңғ.) сыру, қабу. Қойдың жабағысын шекпеннің ішіне к ү с е м і з (Ақт., Ырғ.). Қой жүнінің талдырмасын шидем қылып к ү с е д і… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 98қақтама — 1 1. (Көкш.: Щуч., Еңб.) ашытып илеп пісірген жұқа нан. Қ а қ т а м а сухари сияқты қатты болады (Көкш., Щуч.). 2. (Жамб.: Мер., Шу) қазанға пісірген нан 2 (Шығ.Қаз., Ү Н.) аң атып алғанда не мал сойғанда жасалатын кәуеп 3 (Қост.: Фед., Семиоз.)… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 99қара шөп — (Гур., Маңғ.) буыны қатып, қурай бастаған шөп. қ. кермексап …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 100қасаң — 1 (Талд.) опасыз, екі жүзді. Елін сатқан фашистер қ а с а ң сұмырай (Талд.) 2 (Сем., Ұрж.) қатты, қатып қалған (ет). Көп қайнатқанмен қ а с а ң жұмсара ма? (Сем., Ұрж.). Қой, қалқам, қой, – деп қ а с а ң алақанымен ебедейсіз сипалай берді (О. Бөк …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі