атып шықты
71ақырзаман — (Монғ.) өте, тым, аса. А қ ы рз а м а н суық екен, аяғым қатып қалды (Монғ.) …
72ала-бөрту — (Қар., Жар.) алабұрту, адам жүзінің күреңденуі, қызара түсуі. Ертеңінде, аппақ болып таң атып, жер жүзін жарқырап көрінген кезде олар а л а б ө р т і п, «олжалы» болып келе жатты (С. Сейф., Шығ., В, 59) …
73апай — 1 (Алм., Шел.) төскей бет, үлкен сай, тау етегі. Бір күні тауға чығып, а п а й д а н арқар атып алдым (Алм., Шел.) 2 (Көкш.: Щуч., Еңб.) ашық дала, дала. Малды а п а й ғ а жаю керек (Көкш., Щуч.) 3 (Монғ.) әкесімен бірге туысқан әйел адам …
74аржайы — (Қ орда: Қаз., Қарм., Арал; Орал, Орда; Рес., Волг.; Өзб., Бұх.) жайдары, жарқын мінезді. Жас сәби а р ж а й ы, адам жатырқамай келіп қол берді (Өзб., Бұх.). Бұрын үнемі жарқылдап жалын атып жүретін а рж а й ы барлаушының қапелімде бүйтіп… …
75асқабақ қар — (Монғ.) жиылып, қатып қалған қар …
76атқышыл — (Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта) мерген. Шахидың баласы а т қ ы ш ы л, тіпті машал құстың өзін де атып алады (Түрікм., Таш.). Белгіліде Бегей бар, Бег сауытты Жанақ бар, А т қ ы ш ы л д а кедей бар, Сүйінқара, Салақ бар, Белгілі ердің бәрі бар… …
77атпа — (Қ орда: Қарм., Сыр.) салмаға (қ.) су құю әдісі. А т п а атып талай күнді өткізіп едік, бұл күнде сирек Қ орда., Сыр.) …
78аттау — 1 (Қарақ.) сүттің қаймағын айыру 2 (Қ орда: Қарм., Арал; Ақт., Ырғ.) сиыр мүйізінен жасалған піспек. А т т а у басындай май алдым, Атып аузыма салдым Қ орда., Қарм.). Күбідегі сүтті шелекке құйып, а т т а у м е н шайқап май аламыз (Ақт., Ырғ.) …
79бат — (Жамб., Шу) судың қағы, кірі, самаурынның ішіндегі қатып қалған кірі. Самовардың ішінде б а т ы көп екен (Жамб., Шу) …
80беден — (Түрікм.: Красн., Ашх., Таш., Мары; Ақт., Ырғ.) мүсін, тұлға, бейне. Балқасым б ед е н і келіскен адам еді (Түрікм., Красн.). Шофердің жанында отырған және бір немістің б е д е н і н байқады да, көздеп атып жіберді (Ә. Нұрп., Күт. күн., 160).… …
