атып шықты
101қасаттану — (Монғ.) қар бетінің қатып қалуы. Тек қар қ а с а т т а н б а й тұрғанда өрісімді ашып берсең болды! («Шұғыла», 1996, №2, 39) …
102қаталау — 1 (Гур., Маңғ.) лай су ішкеннен немесе шөбі аз жерде шаңды шөпті жегеннен болатын жылқы ауруы 2 1. Қ орда., Арал) түйенің бүйеніне құм қатып ауыруы. Ана колхоздың фермесіндегі түйе қ а т а л а п тұрып жазылып кетті Қ орда., Арал). 2. (Гур.,… …
103қатуаш — (Қарақ.) жаңбыр суымен, мақта жерінің қатып қалуы …
104қодыға — (Сем.: Абай, Көкп., Шұб.) арқардың еркек төлі. Ол аңға шыққан еді, екі қ о д ы ғ а атып алыпты (Сем., Көкп.) …
105қу бүйен — (Түрікм.: Красн., Таш., Тедж., Небид.) бүйені қатып қалып ауыратын қой ауруының түрі. Қойдағы қ у б ү й е н алғаулы судан (Түрікм., Красн.) …
106қу тезек — Қ орда., Қарм.) жылқы, сиырдың ішіне тезегі қатып, мал оттай алмай қалатын ауру …
107құлию — 1 (Орал, Орда) құдию. Құйрық атып қ ұ л и я, түлкідей қашқан зымия (Орал, Орда) 2 (ҚХР) төмен қарай зымырау, құлдырау …
108қызыл жел — (Көкш., Қ ту; Рес., Омбы) жазда соғатын ыстық жел. Қ ы з ы л ж е л жер ді тез құрғатып жібереді (Көкш., Қ ту) …
109қылаулау — 1 (Гур., Маңғ.) қылпылдау (пышақтың, ұстараның, балтаның жүзі туралы). Ағаш жонып қ ы л а у л а п тұрған пышағымды моқатып тастарсың (Гур., Маңғ.) 2 (Қ орда: Қарм., Сыр., Шиелі; Ақт., Шалқ.) шарлау, шөп шаламнан арылту. Шала қызылданған тарыны қ… …
110майлақы — (Гур.: Маңғ., Есб.) кір, лас, қою. М а й л а қ ы қап қара түн (Гур., Есб.). Ылғи тарақ тимей дудырап жүретін м а й л ақ ы шашты желпіп желпіп қап, орнынан атып тұрады (Ә. Кекіл., Құс. қан., 21). Үйлерді, көшелерді баттасқан м а й л а қ ы мұнар… …