анор
101барсам — [برسم] кҳн. химчаҳо ё шохчаҳое аз дарахти газ ё анор, ки рӯҳониёни зардуштӣ дар мавриди иҷрои маросими динӣ ба даст мегирифтанд …
102бурма — [برمه] лаҳҷ. чин, оҷинг, қат (мас., дар либос); бурма бурма пурчин; қату пат; ноҳамвор; бурма шудан а) чиндор шудан; б) ноҳамвор шудан, уреб шудан ва кашида истодани либос; даҳонро бурма кардани чизе даҳони инсонро хушк кардан ва афшурдани чизҳои …
103гул — [گل] 1. ғунча ва ё муғчаи вошудаи гиёҳон ва дарахтон, баргҳои рангини ба ҳам пайваста, ки баъзе гиёҳон ва дарахтон дар шохаҳои худ ҳосил мекунанд ва аз он тадриҷан тухм ё мева пайдо мешавад, шукуфаи гиёҳон ва дарахтон 2. гиёҳҳое, ки барои гулҳои… …
104гуланор — [گل انار] 1. ҳар чизе, ки ба ранги гули анор бошад 2. навъи матоъ, ки гулҳояш сурхи баланд мешавад: куртаи гуланор, чити гуланор …
105гулнор — [گلنار] 1. гули анори одии мевадор ва инчунин гули анори садбарги наринаи бесамар, ки рангаш сурх аст ва онро гулнори фарт низ мегӯянд, гули анор 2. маҷ. сурхранг, сурх …
106гулнорӣ — [گلناري] мансуб ба гулнор; ба ранги гули анор; сурхранг, сурх …
107гунӣ — [گوني] кит. қанор, ҷувол, халта, линга …
108ғанҷол — [غنجال] кит 1. меваи норасидаи турштаъм (ангур, анор, себ ва ғ) 2. ҳаббулмулук (як навъи меваи турш) …
109ғирора — [غراره] а. кит. ҷувол, қанор, халта, ки аз пашми буз мебофанд …
110зирк — [زرک] растание, ки меваи он ба қадри донаи анор буда, сурхранг мешавад, онро дар ош меандозад, анбарборис, зиришк …